Książka: Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz

Bardzo lubię powieści obyczajowe, które pozwalają mi przenieść się w odległy zakątek świata i poznać kulturę inną niż europejska. Jedną z książek, które mi to umożliwiły jest „Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz” Lisy See. Autorka zabiera nas do dziewiętnastowiecznych Chin, gdzie pewnego dnia dwie zupełnie sobie obce, a jednocześnie podobne do siebie dziewczynki – Lilia i Kwiat Śniegu – zostają połączone kontraktem przyjacielskim. Odtąd stają się sobie bardzo bliskie. Mimo iż nie mają zbyt wielu ok...

Jeżeli ktoś wątpi w sens istnienia ruchów feministycznych (abstrahując od tego, czy zawsze i wszystkie ich działania są równie celowe), niech przekona się, jak wygląda świat, w którym kobietę sprowadza się do roli przedmiotu użytkowego, a traktuje gorzej niż przedmiot - bo nawet w dość prymitywnych społeczeństwach nikt nie kopie garnka, w którym przypali się potrawa, nikt nie wpada na pomysł, by brzydszy lub lekko zużyty mebel obsypywać gradem wyzwisk, insynuacji i złośliwości. Lisa See zapr...

"Kwiat śniegu i sekretny wachlarz" to wzruszająca opowieść o losach dwóch kobiet w XIX-wiecznych Chinach. W kraju, w którym żona znaczy mniej niż służąca, w którym jej wartość mierzona jest liczbą synów, których zdoła urodzić i wielkością stóp, pomimo wielu trudności i okrutnego traktowania uciśnionym kobietom udało się znaleźć furtkę, przez którą mogły uciec. Tym wyjściem jest nu shu - sekretny język utrzymywany w tajemnicy przed mężczyznami. Jednak nawet tajemnicze znaki haftowane na chustkach...

Ta książka bardzo głęboko zapadła mi w pamięć i zmusiła wręcz do wielu przemyśleń nie tylko na temat tak bardzo różniącej się od naszej obyczajowości XIX-wiecznych Chin i roli chińskich kobiet, ale też na temat ogólnie rozumianego cierpienia. Chinki, od dzieciństwa przyzwyczajane do myśli, że są tylko bezużytecznymi gałązkami, pogardzane i zmuszane do posłuszeństwa, wytworzyły chyba w sobie jakiś niezwykły mechanizm radzenia sobie z cierpieniem. Odnoszę wrażenie, że niejako na co dzień obcując z...

„Kwiat śniegu i sekretny wachlarz” to opowieść o przyjaźni dwóch kobiet. O przyjaźni zaaranżowanej, narzuconej, ale która stała się prawdziwą, choć nie pozbawioną goryczy, rozczarowania, w której zadaną krzywdę trudno jest naprawić. Jest to przyjaźń, której istotę nieco trudniej jest zrozumieć kobiecie wychowanej w kulturze zachodniej. W dziewiętnastowiecznych Chinach kobiety nazywano bezużytecznymi gałązkami. Całe ich życie było podporządkowane mężczyznom: ojcu, starszym braciom, potem mężow...

Poruszający i w pełni przekonujący portret chińskiej kobiety, ukształtowanej przez cierpienia, których doznawała od wczesnego dzieciństwa, i przez przyjaźń, która pomogła jej przetrwać.

Opowieść Lili to wspaniałe, ponadczasowe i sugestywne studium ludzkich charakterów i uczuć, tym gorętszych, że skrywanych pod obowiązującą maską tradycyjnej wschodniej powściągliwości.


[Wydawnictwo Świat Książki, 2008]

Niesamowita opowieść, poetycka, przesycona szumem drzew wiśniowych i zapachem drzewa sandałowego... Historia kobiet, które w swej kulturze znaczyły tyle, co ziarnko piasku, a jednak bez nich nie powstałyby żadne imperia. To one rodziły dzieci i wychowywały je na odważnych wojowników bądź posłuszne żony... Cierpiały, ale i umiały odnaleźć w sobie siłę i nadzieję, pielęgnować przyjaźń i doceniać drobne radości. Ta opowieść odkrywa przed nami egzotyczny, często okrutny, ale i piękny, w swej taj...

Być może moja opinia wyda się komuś dziwna i niedorzeczna, ale sądzę, że "Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz" to powieść o życiu i jak życie. Jest poruszająca, to fakt. Opowiada o życiu trudnym i bolesnym, ze względu na uwarunkowania kulturowe, w jakich zostały osadzone bohaterki, jednak w każdym życiu, również w naszych, mieszają się chwile dobre i złe - tak jak i w życiu bohaterek, i pojawiają się momenty niepewności i wahań, jakich i one doznawały. Jasne, że każde życie jest niepowtarzalne. ...

Uważam książkę za naprawdę dobrą. Temat niezmiernie ciekawy dla Europejki, której krąg świadomości o obyczajach i tradycjach innych kultur tworzyły tylko suche fakty. Opis łamania kości stóp jest przerażający... wręcz sama odczuwałam ból. I tak się zastanawiam: ile kobiety musiały przechodzić cierpień (i zdaje się, że dalej muszą, nawet w naszej kulturze), by podobać się mężczyznom...