Książka: Na posłaniu z trawy

Pisałam już o "Po słowiczej podłodze", zapowiadałam nawet, że zabieram się za całą trylogię. No i nadszedł właśnie ten dzień, w którym mogę podzielić się z Wami refleksjami "po wszystkim". Zacznijmy, jak to zwykle w przyrodzie bywa, od początku ;). Tom I, "Po słowiczej podłodze", zauroczył mnie do tego stopnia, że nie mogłam oprzeć się kolejnym częściom tej historii. Był naprawdę smakowitym kąskiem dla mojego czytelniczego umysłu. Natomiast jeżeli chodzi o "Na posłaniu z trawy", muszę przyzna...

Czy w skomplikowanej hierarchii społecznej, wśród spiskujących klanów i tajemnych sojuszy jest jeszcze miejsce dla młodzieńczych wzruszeń?

W drugim tomie "Opowieści rodu Otori" - zapoczątkowanych książką "Po słowiczej podłodze" - powracamy do na poły mitycznej Japonii, gdzie wśród subtelnego piękna krajobrazu rozgrywają się dalsze losy Takeo i Kaede.

Kaede, córka wojownika, musi poświęcić się siostrom i odzyskać dziedzictwo - co jest rzeczą prawie niemożliwą dla kobiety w społeczeństwie rządzonym przez mężczyzn. Takeo żyje rozdarty między lojalnością wobec rycerskiego rodu Otori a zobowiązaniem wobec tajemniczego Plemienia - między jasną i mroczną stroną swej natury. Brutalnie rozdzieleni bohaterowie zmagają się z przemocą i zdradą, czerpiąc siłę ze swych ukrytych, zaskakujących zdolności, lecz przede wszystkim z pamięci o sobie nawzjem.

[Wydawnictwo W.A.B., 2004]