Książka: Czarny Anioł

Swoją przygodę z prozą Fina Waltariego postanowiłem rozpocząć nie od zachwalanego "Egipcjanina...", który przyznam przeraził mnie objętością, ale od znacznie "lżejszego" (choć nie w treści) "Czarnego Anioła". Jest to spisany ręką autora pamiętnik Johannesa Angelosa - tajemniczego rycerza, który przybywa z zachodniej Europy do Konstantynopola, można by rzec, w przeddzień śmierci miasta (pierwszy wpis 12 XII 1452), by zginąć w jego obronie. W miarę zapoznawania się z kolejnymi wpisami (każdy op...

Dobrych kilka lat temu przypadkiem natrafiłem na "Czarnego Anioła". Mikę Waltariego znałem już jako autora wcale niezgorszych powieści kryminalnych. Książkę przeczytałem i niezwykle mi się wtedy spodobała – do tego stopnia, że ostatnio postanowiłem powtórzyć swoje spotkanie z tragicznymi losami Johannesa Angelosa i jego miasta. Przepadłem na dobre po raz drugi, co powinno być co najmniej zastanawiające, bowiem rzadko kiedy wracam do książki, kiedy już ją raz przeczytam – wyjątki nieliczne potwie...

Bohater tej powieści, wydawałoby się, wszystko już ma za sobą. Jean Ange lub - w greckiej wersji - Johannes Angeles jest człowiekiem ponadczterdziestoletnim, a wiek ten w piętnastym stuleciu oznaczał początek jesieni życia. Poznajemy jego życie z opowieści, a historii tych, tak skróconych przez narratora, starczyłoby na niejedną jeszcze książkę. Jednak czas zatrzymuje się dla nas w ostatnich dniach Konstantynopola, w których bohater uczestniczy. Upadek Bizancjum, oblężenie, schyłek, ostatnie ...

Znakomita powieść osnuta na tle dramatycznych wydarzeń związanych z oblężeniem i upadkiem Konstantynopola.

W grudniu roku 1452, na sześć miesięcy przed zdobyciem przez Turków chrześcijańskiej twierdzy, do grona jej obrońców dołącza przybyły z Awinionu rycerz Johannes Angelos. W Konstantynopolu poznaje Annę, Greczynkę wysokiego rodu. Tragiczne losy tych dwojga splotą się nierozerwalnie w przełomowym momencie historii, gdy stary porządek zostanie zburzony, a na jego gruzach zacznie powstawać nowy świat.

[Książnica, 2003]

Waltari niesamowicie przedstawił sytuację w oblężonym mieście... Ludzi, którzy zatracają się w beznadziei i strachu przed śmiercią. Książka wstrząsa obrazem śmierci człowieka.

Książka na pewno warta przeczytania. Waltari przedstawia w niezwykle rzeczywisty sposób ostatnie chwile Konstantynopola. Osobiście miałem wrażenie, jakbym naprawdę tam był.