Książka: Ciemność płonie

Gdy tylko zapadnie zmrok, ulicami Katowic płynie Ciemność. Zwykli ludzie o tym nie wiedzą, bo nie mówimy tu o ciemności zwyczajnej, wynikającej jedynie z braku światła. Ta Ciemność to byt sam w sobie i jak gdyby inny wymiar. Ta Ciemność płonie. I wyciąga po swoich Wybrańców czarne macki, wypala gardła gryzącym dymem, dręczy makabrycznymi wizjami roztapiających się w gorącu ludzkich ciał. Takiej Ciemności nie rozpraszają lampy uliczne, a kiedy studentka Natalia traci swoją ochronę przed gorejącym...

[Recenzja zdradza istotne dla fabuły informacje] Natalię na przystanku zaczepia paru chłystków. Standardowo, żadna z osób również czekających autobus nie reaguje. Zjawia się za to tajemniczy kloszard, który pomaga dziewczynie uporać się z niemiłymi nieznajomymi. W zamian za to daje mu ona dziwną monetę, jakby amulet. Nie wie, że właśnie nastąpiła zamiana. I że teraz jej życie będzie inaczej wyglądało. A pomogą jej tylko na dworcu. Przyznam, że czytając opis na okładce najnowszego wydani...

Gdy zobaczyłem, że nie ma jeszcze recenzji tej książki, jako mieszkaniec Katowic poczułem się w obowiązku ją napisać. Trudno być obiektywnym wobec opowiadania, które w jakiś sposób dotyka cię, mniej lub bardziej, ale jednak dotyka. A już szczególnie trudno, gdy mówi o tym, co jest na wyciągnięcie ręki. Zacznę od tego, że okolice, w których ma miejsce akcja, szczególnie finał utworu, są mi bardzo bliskie. Książkę, która opowiada o twoim podwórku, ulicach, sklepach czyta się bardzo dobrze, szyb...

Katowice Główny – dla Ciebie to pewnie tylko dworzec, dla bezdomnych umieralnia, dla Wybranych jedyny azyl.

Byłeś wtedy dzieckiem w ciemnym pokoju. Nagle wiszący płaszcz przemienił się w upiora, a liżące podłogę światło księżyca zaczęło pełznąć ku Tobie jak macka. Tak właśnie Ciemność zagląda nam w oczy. Sama wybiera sobie ofiary i zaczyna płonąć…

Wybrani przez Ciemność nie mają wyboru. Bezpieczne miejsce mogą znaleźć tylko wśród bezdomnych na katowickim dworcu.

To właśnie spotkało Natkę – studentkę, która pewnego dnia została napadnięta. Wszyscy tylko patrzyli. Jedynie biednie ubrany starszy mężczyzna przyszedł jej wtedy z pomocą. Dziewczyna chciała mu się odwdzięczyć, a nieświadomie wzięła na siebie cudze przekleństwo.

I zapłonęła Ciemność…

[Fabryka Słów, 2008]