Książka: Trzej muszkieterowie

Z początku książka wydawała mi się nudna i gotowa już byłam odłożyć ją na półkę, jednak jakimś cudem zdecydowałam, że przeczytam chociaż do połowy - i to była bardzo dobra decyzja. Później nie było nawet mowy o tym, bym mogła przerwać tę fascynującą lekturę. Jest to opowieść o królewskich muszkieterach i młodym chłopcu, który marzy, by dołączyć do trzech niepokonanych... Początkowo młody d'Artagnan wpada na każdym kroku w kłopoty i nie zdobywa przychylności Atosa, Portosa i Aramisa. Jednak p...

Chyba nie ma człowieka, który by nie słyszał o d'Artagnanie, wiernym muszkieterze Anny Austriaczki, gotowym na każde poświęcenie, wiernym przyjacielu i niezbyt wiernym kochanku. Ale ile osób przeczytało powieść? A warto! Jest to jedna z najlepszych powieści historycznych, wspaniale oddająca klimat epoki siedemnastowiecznej Francji, mentalność ówczesnych jej mieszkańców, opis zwyczajów i obyczajów panujących na dworze Ludwika XIII. Ale przede wszystkim to opowieść o wielkiej przyjaźni, honorze i ...

"Trzej muszkieterowie" to dla wielu najlepsza powieść spod znaku płaszcza i szpady. Jednak mnie osobiście nie zachwyca. Owszem, początek jest niezwykle intrygujący, akcja rozwija się w coraz szybszym tempie, tekst skrzy się humorem i fantazją, jednak mniej więcej w połowie Dumas wytraca ten impet. Moje zaciekawienie malało z każdą przewróconą stroną i tylko samozaparcie skłoniło mnie do poznania końca tego utworu. Utworu, który mógłby być podręcznikiem jak i co wpisać w powieść tego gatunku....

Najsłynniejsza powieści płaszcza i szpady.


Akcja powieści osadzona jest w pierwszej połowie VII wieku we Francji i Anglii. Francją rządzi młodociany Ludwik XIII, ale faktycznym władcą jest ambitny kardynał Richelieu. Osiemnastoletni Gaskończyk d'Artagnan opuszcza rodzinny dom, by wstąpić do elitarnej formacji muszkieterów królewskich. Na pożegnanie otrzymuje od matki przepis na maść leczącą wszystkie rany, zaś od ojca szpadę, list polecający do kapitana muszkieterów de Tréville'a, a także polecenie, żeby pojedynkować się z każdym, kto go obrazi.

W przydrożnej karczmie zaczepia człowieka, który naśmiewa się z jego konia. Nieznajomy nie chce jednak walczyć i wysyła swoich ludzi, którzy biją d’Artagnana i łamią mu szpadę ojca. Tajemniczy człowiek kradnie list polecający do kapitana, a na drodze chłopaka pojawia się równie tajemnicza Milady… Porywczy D'Artagnan przybywa do Paryża, oczywiście wkrótce popada w kłopoty, ale zyskuje przyjaźń – Atosa, Portosa i Aramisa.

[Wydawnictwo MG, 2017]

"- A teraz, panowie - rzekł d'Artagnan, nie troszcząc się bynajmniej o wyjaśnienie postępowania swego Portosowi - wszyscy za jednego, jeden za wszystkich, to nasze hasło, nieprawdaż? - Jednakże... - zaczął Portos. - Ręka do góry i przysięgnij! - zawołali razem Atos i Aramis. Zwyciężony przykładem, klnąc z cicha, Portos podniósł rękę i czterej towarzysze powtórzyli rotę przysięgi, podyktowanej przez d'Artagnana. - Wszyscy za jednego, jeden za wszystkich! (...)" [Wydawnictwo Greg, 2018]

„Czterej młodzi ludzie stali się nierozłączni. D'Artagnan, który jako który jako przybysz z prowincji nie miał żadnych przyzwyczajeń, przejął natychmiast obyczaje swoich przyjaciół. Wstawali o ósmej zimą, o szóstej latem i udawali się po rozkazy i najnowsze wieści do pana de Tréville. D'Artagnan, choć nie był muszkieterem, stawiał się w pałacu ze wzruszającą punktualnością: był zawsze na służbie, ponieważ każdego dnia towarzyszył temu z przyjaciół, który pełnił ją w danym dniu. Był już znany wś...

Pewnie bym się nadal ociągała z podejściem do tego okazu klasyki, ale ciągle się w konkursach pojawiał i jakoś tak głupio było nie wiedzieć, kto to ta Milady, kogo porwano, a kogo zamordowano... Myślałam, że tego nie strawię, a w najlepszym razie będę się męczyć okrutnie, tymczasem niespodzianka: wartka akcja z zaskakującymi zwrotami, wyraziste postacie (przy czym żaden z charakterów pozytywnych nie jest posągową świętością – królowa prowadzi gierki miłosne z przedstawicielem wrogiego kraju, ...