Książka: Lolita

Na „Lolitę” Vladimira Nabokova trafiłam w sposób mało oryginalny, gdyż nie tak dawno książka ta ukazała się w jednej z gazet. Zainteresował mnie już sam tytuł, a po usłyszeniu kontrowersyjnego opisu („romans 40-latka z 12-letnią dziewczynką”) jej notowania wzrosły. Mimo to książkę zaczęłam czytać dopiero pod wpływem filmu (również z jakiejś gazety), którego oglądanie przerwałam w samym środku, żeby nie utracić czaru książki… Przedmowę przeczytałam na samym końcu, nieświadoma, że jest to elem...

Książkę tę zaczęłam czytać zarówno z pewną niechęcią (w obliczu "ekscesów" znanego psychologa), ale i ze swoistą niecierpliwością - chciałam w końcu zrozumieć, co takiego tkwi w tej książce uznanej za arcydzieło. Bohaterem książki jest dojrzały mężczyzna, Humbert Humbert, który powoli wprowadza nas w swój świat, którego niejako opoką staje się miłość do pewnej nimfetki. "Lolita, światło mego życia, płomieniu mych lędźwi. Mój grzechu, moja duszo"*. By być bliżej swojego "kochania", jak zwykł j...

Pewnie sporo osób wie lub przynajmniej ma pewne pojęcie, o czym jest „Lolita”. Zakładam jednak, iż tylko część z ich wyrobiło sobie zdanie o głównym bohaterze, niejakim Humbercie, będącym jednocześnie narratorem powieści. Lolita to w gruncie rzeczy postać poboczna, a pierwsze skrzypce gra Humbert, on prowadzi opowieść, jego oczyma widzimy świat. Należy dodać, że jest mężczyzną w średnim wieku, niezdrowo interesującym się szczupłymi, rumianymi dziewczynkami między 9. a 14. rokiem życia, które naz...

Biorąc do ręki książkę Władimira Nabokova „Lolita”, należy mieć na uwadze jeden fakt – jest to fikcja literacka. Zatem obrażanie się na pisarza i obelżywe uwagi o treściach w niej zawartych są nie na miejscu. Moją uwagę podczas lektury przykuła nie treść, a forma tej powieści, dlatego część recenzji jej poświęcę. Dopiero pod koniec wypowiem się na temat fabuły. W tym krótkim wstępie przypomnę, że Nabokov za „Lolitę” otrzymał Literacką Nagrodę Nobla. Czytałam dzieło rosyjskiego pisarza z za...

"Lolita" od samego początku swego istnienia, czyli publikacji w 1955 w Paryżu, wywołuje burzę kontrowersji związaną ze swoją szokującą treścią, która przedstawia romans pomiędzy prawie czterdziestoletnim mężczyzną i jego dwunastoletnią pasierbicą. Pomimo faktu, iż świadomość i stosunek społeczeństw do tematów tabu się zmienił, książka opisująca zadurzenie i namiętność, którą Humbert Humbert żywił do Lolity, jest wciąż prowokacyjna, chociaż nie zawiera żadnych wulgaryzmów i obscenicznych opisów. ...

Już dawno żadna książka nie wywarła na mnie takiego wrażenia. Napisana w latach 50., a jednak cały czas przyciąga do siebie rzesze czytelników na całym świecie. Jedni są zafascynowani dziełem Nabokova, inni oburzeni i zniesmaczeni. Dlaczego "Lolita" wywołuje tak ogromne kontrowersje? Ponieważ stanowi opis zakazanego romansu 40-letniego mężczyzny z 12-letnią dziewczynką. Czy słowo "romans" jest tutaj wskazane? Zapewne większość zastąpiłaby je mianem "obrzydliwych, perwersyjnych stosunków kazi...

Uwaga! Recenzja zdradza szczegóły istotne dla rozwoju akcji! „Lolita” jest powieścią niezwykłych charakterów, silnych postaci o trudnych do zrozumienia naturach. Piękne słownictwo i genialna narracja z pogranicza obłędu budują świat widziany z perspektywy człowieka, który kocha – kocha aż do szaleństwa. Duża doza erotyki, wypowiadanej jednak w przedziwny sposób – z namaszczeniem i świetnym oddaniem ulotnych wrażeń, sprawiają, że osoba czytająca łatwo byłaby w stanie uwierzyć, że pisarz opow...

Absolutna klasyka literatury, "Lolita", to według Roberta Stillera (tłumacza któregoś wydawnictwa) najwspanialszy poemat miłosny do Ameryki. Rzeczywiście, Nabokov opisuje krajobrazy, miejsca, ogólny charakter Stanów Zjednoczonych z uwielbieniem i przywiązaniem, które towarzyszy historii Humberta Humberta, kochającego patologiczną miłością młodziutką Dolores, swoją pasierbiecę. Europejczyk Humbert ma nieprzezwyciężoną skłonność do nimfetek - nie pociągają go dorosłe kobiety, według niego ich u...

"Lolitę" czytłam dość długo. I wcale nie dlatego, że uważałam ją za nudną, wręcz przeciwnie - nie chciałam jej nigdy skończyć. Język i styl Humberta tak mi się spodobały, że postanowiłam delektować się nimi jak najdłużej. W międzyczasie popełniłam niestety tradycyjny błąd, a mianowicie obejrzałam dwie ekranizacje "Lolity" - Kubricka z 1962 i Lyne'a z 1997. Troszeczkę zepsuło to nastrój ksiązki, ale nie tak bardzo, żebym się od razu zniechęcała. Mimo że wiedziałam, jak historia tej nietypowej mił...

"Lolita" Nabokova była książką długo przeze mnie oczekiwaną. Gdy w końcu trafiła w moje ręce przyszło mi na myśl, że trzymam Biblię. Cała czarna, bez zbędnych nadruków, wydawała się tajemnicza i wzbudzała tym większą ciekawość. Toteż czym prędzej zabrałam się do zgłębienia tej książki. Arcydzieło to, z niesłuszną etykietką powieści pornograficznej ( z powodu odmowy innych wydawców opublikowane w paryskim wydawnictwie pornograficznym), to historia zakazanej miłości czterdziestoletniego Humber...

Jedna z najwspanialszych historii o miłości: miłości potępionej, miłości obsesyjnej, miłości absolutnej. Historia Zaczarowania. Oto dojrzały mężczyzna Humbert Humbet spotyka małą 12-letnią Lolitę, czy może być coś bardziej gorszącego? Mimo to nigdy nie spotkałam w literaturze bardziej delikatnego, soczystego, pięknego, aluzyjnego i czarodziejskiego języka opisującego sprawy, o których inaczej pisać nie można. Nabokov bawi się czytelnikem... fliruje z nim, podrzuca mu skojarzenia - by potem...

Najgłośniejsza powieść Vladimira Nabokova, uznawana za arcydzieło literatury światowej.


Humbert Humbert - uczony, esteta i romantyk - zakochuje się bez pamięci w Dolores Haze, dwunastoletniej dziewczynce o jedwabistej skórze, która jest córką jego gospodyni. Czterdziestolatek ogarnięty obsesją na punkcie dziewczynki zgadza się na poślubienie pani Haze tylko po to, żeby być blisko Lolity.


"Lolita" to arcydzieło o obsesji, złudzeniach i pożądaniu, do dziś budzące kontrowersje oraz gorące dyskusje o granice w literaturze.


[Wydawnictwo W.A.B., 2021]

Na okładce książki dziewczęce nogi ubrane w białe skarpetki. Biel symbolizuje czystość, dziewiczość, niepokalanie. Piszę, że dziewczęce, ale na ile właścicielka nóg jest dziewczęciem, na ile podrostkiem, na ile panienką, pozostaje pytaniem nawet po zakończeniu powieści. To pytanie wiąże się ściśle także z innym, o wiele poważniejszym. Czy bohaterka „Lolity” została skalana w swej dziewczęcej czystości? Czy w ogóle można do niej odnosić słowa o krzywdzie wyrządzonej dziecku? Perwersja to szoku...

Z "Lolitą" zetknęłam się tak, jak wiele znanych mi osób - przez kolekcję "Gazety Wyborczej", w wieku ok. 14-15 lat. Nie wiem, co - mój młody wówczas wiek, niedojrzałość, kwestia przekładu - wpłynęło na taki odbiór książki, ale pamiętam, że byłam zniesmaczona, pełna obrzydzenia i niechęci, nie pamiętam nawet, czy dotrwałam do samego końca. Po latach sięgnęłam po nią ponownie i jestem oczarowana. Wydaje mi się, że główną przyczyną tej odmiennej reakcji jest przekład Stillera, którego uwielbiam ...

Wszyscy biblionetkowicze streszczają tu książkę, a nikt nie pokusi się, żeby zastanowić się, o czym tak naprawdę ona mówi. Spłycanie tekstu tylko do poziomu fabuły to ogromne niedopowiedzenie. "Lolita" to jedna z największych literackich hybryd wszech czasów. Jest w niej chyba cała historia literatury: biblijna księga "Pieśni nad pieśniami", Merimée, Flaubert, Dostojewski, Huysmans, Baudelaire, poezja modernistów francuskich, Joyce, kryminał, erotyki, powieść drogi. Trzeba mieć zasobną bibli...