Książka: Brzydki mały chłopiec

Trochę zdradzę treść, ale jest to (a nawet jeszcze więcej) napisane z tyłu okładki. Akcja rozgrywa się w XXI wieku (rozumiem, że pod jego koniec :)) oraz 40 tys. lat wcześniej. Naukowcy opanowali częściowo możliwość podróżowania w czasie i przenoszą we współczesne czasy neandertalskie dziecko. Czytało mi się bardzo dobrze. Styl pisania (nie mogę jeszcze rozpoznać czy to bardziej Asimow czy Silverberg) mi odpowiadał. Spotkałem tu natomiast pewne irytujące naiwności. Otóż sposób badania dziecka...

Naukowcy XXI wieku opracowali technikę podróży w czasie. Pozostaje im do rozwiązania tylko jeden problem: jak zmniejszyć do minimum niebezpieczeństwo nieodwracalnego zakłócenia istniejącej rzeczywistości. Decydują się więc na porwanie trzyletniego chłopca z neandertalskiego plemienia. Chłopiec pozostaje w XXI wieku pod ścisłą kontrolą, mieszka w zamkniętej strefie, w której znajdują się obiekty przeniesione z jego czasu. Opiekuje się nim pielęgniarka, panna Fellowes. Mały Neandertalczyk okazuje się nader pojętnym uczniem. Po trzech latach jest cywilizowanym dzieckiem. Wtedy zapada decyzja, że zostanie odesłany w przeszłość. Dla uczonych przestał już być interesującym obiektem badań. Potrzebują przestrzeni, którą zajmuje, dla innych postaci przeniesionych z czasów historycznych. Razem z nim jednak przenosi się w świat epoki lodowcowej nieoczekiwanie jeszcze jedna osoba...

[Amber, 1994]