Książka: Idiota

Gdyby Lew Nikołajewicz Myszkin wychował się i dojrzał w dziewiętnastowiecznej Rosji, nie byłby „idiotą”. Byłby zapewne jeszcze jedną wersją ówczesnego młodego karierowicza, bawidamka polującego na posag, bywalca salonów i/lub podejrzanych spelunek. Z samozachwytem wypowiadałby truizmy, popełniałby drobne lub wielkie szwindle i tak oto pracowicie pędząc swój szlachetny, książęcy żywot, powołałby na świat pokolenie kolejnych Myszkinów. Gdyby Lew Nikołajewicz Myszkin nie odstrychnął się był od otoc...

Gdyby Karol Strasburger któregoś razu w „Familiadzie” wydał uczestnikom komendę: „wymień nazwisko rosyjskiego pisarza”, to z pewnością jedną z najwyżej punktowanych odpowiedzi byłby Dostojewski. Tak rozpoznawalny i popularny to pisarz. Ale Karol o to nigdy nie zapyta, bo TVP byłaby posądzona o zaprzedanie się ruskim. Dodatkowej pikanterii dodałby temu zapewne fakt, iż sam Fiodor nie pałał do Polaków specjalną sympatią. To uraz wyniesiony z katorgi w Omsku (gdzie był skazany na towarzystwo naszyc...

W "Rzeźni numer pięć" pojawia się postać, która twierdzi, jakoby w twórczości Dostojewskiego było wszystko, czego można dowiedzieć się o życiu. Jednakże po chwili, z charakterystyczną dla siebie przewrotnością, Vonnegut wkłada w jej usta aneks do owego stwierdzenia: ale to już nie wystarcza. Lektura najbardziej znanej książki amerykańskiego postmodernisty ostatecznie przekonała mnie do sięgnięcia po któreś z dzieł Fiodora. Od dawna kusiły mnie tytuły takie jak "Idiota" czy "Biesy", ale jakoś...

"Idiota" Fiodora Dostojewskiego to powieść niezwykła... Przeczytałam ją "jednym tchem". Pokazuje czytelnikowi społeczeństwo, które jest ciągle takie samo pomimo tego, że świat się zmienił. Dostojewski naszkicował w tej książce szereg portretów psychologicznych i pokazał mechanizmy, jakie rządzą społeczeństwem. Bohater pozytywny - książe Myszkin - to człowiek "wielkiego serca" o ukształtowanym światopoglądzie oraz poprawnie zbudowanym systemie wartości. Wierzy, że człowiek powinien pomagać drugie...

Dostojewski jest pisarzem przez większość znawców literatury szanowanym. "Idiota" jest dowodem jego talentu, łatwości przelewania słowa na papier. "Idiota" jest opowieścią o księciu Myszkinie. Poznajemy go w pociągu, w drodze do Petersburga. Uważany jest za osobę niespełna rozumu, w dodatku epilepsja potęguje to wrażenie "inności". Historia jego życia komplikuje się w momencie poznania Rogożyna i Nastazji Filipowny oraz kilku innych ciekawych osobistości. Od tego momentu życie nabiera tempa i...

Uwielbiam rosyjskiego pisarza, a więc do kolejnej jego pozycji podchodziłem z wielkimi nadziejami. Znowu opasły tom, ale Dostojewski pisze tak, że nie sposób się nudzić podczas lektury jego książek, a strony się dosłownie połyka. Niestety, nie tym razem - "Idiota" to droga przez mękę. Mamy tutaj znowu wspaniały kunszt XIX-wiecznego pisarza i bogaty, niepowtarzalny styl, wyszukane słownictwo, porównania i opisy. No bo czyż nie piękne jest takie zdanie: "Twarz jego nie wyrażała najmniejszej iro...

Książę Myszkin wraca z długiego pobytu w Szwajcarii, gdzie leczył się na epilepsję. Odnajduje swoją krewną, a następnie powoli zaczyna wplątywać się w problemy oraz intrygi swoich nowych znajomych... Książka bardzo dobra. Napisana pięknym, bogatym językiem. Mistrzowsko dopracowane charaktery bohaterów. Główny z nich - tytułowy Idiota, pokazany jako dobry, nadwrażliwy, trochę dziecinny i naiwny mężczyzna. Człowiek o wielkim sercu, mający w sobie pewną prostotę, zarazem jednak osoba niezwykle i...

Sięgnęłam po tę książkę po przeczytaniu "Zbrodni i kary" i zakochałam się w twórczości Dostojewskiego. To genialny psycholog, obnażający czytelnikowi duszę i umysł bohaterów. "Idiota" nie jest powieścią łatwą, jest także książką obszerną, ale mnie wciągnęła bez reszty. 660 stron pochłonęłam w niecały tydzień. Głównym bohaterem jest książę Myszkin, tytułowy Idiota. To człowiek o niezwykle szlachetnym sercu i wielkiej mądrości, którą tylko nieliczni potrafili dostrzec. Powieść rozpoczyna się...

Fiodor Dostojewski (1821-81), pisarz rosyjski. Debiutował powieścią "Biedni ludzie" (1845), dzięki której dał się poznać jako mistrz analizy psychologicznej. Fascynacja psychiką ludzką i przekonanie o dualistycznej naturze świata znalazły oddźwięk w następnych powieściach: "Sobowtór", "Białe noce", "Zbrodnia i kara", "Biesy", "Bracia Karamazow". Znaczący wpływ na jego utwory, m.in. "Wspomnienia z domu umarłych", "Dziennik", wywarła działalność w kole pietraszewców, za co został aresztowany i skazany początkowo na karę śmierci, a potem na zesłanie; ślady znajdziemy też na kartach "Idioty".

Tytułowy idiota to różniący się od przeciętnych i "normalnych" osób książę Myszkin. Wyróżnia go niezwykła dobroć, niekiedy na granicy naiwności, współczucie, szlachetność i mądrość, które to cechy potrafią docenić tylko nieliczni. Dla większości jest on tylko idiotą, nieprzystosowanym do życia, zbyt mało sprytnym i egoistycznym, by radzić sobie w społeczeństwie. Powieść rozpoczyna się w momencie, gdy bohater wraca do Rosji po długoletnim pobycie w Szwajcarii, gdzie lecząc nadwrażliwe nerwy, spędził większość swojego życia. Odnajduje daleką krewną, generałową Jepanczyn, i próbuje rozpocząć nowe życie w nowym środowisku, jednak zostaje wplątany w różne intrygi, jest wykorzystywany i ośmieszany.

Dostojewski wzorował księcia Myszkina na Chrystusie, człowieku dobrym i uduchowionym, który musi się zmierzyć ze złem obecnym w innych ludziach i w świecie. Agłaja przyrównuje też Myszkina do Don Kichota, a jego dobroć - do walki z wiatrakami. Walka wydaje się przegrana, bo czy jeden człowiek może zbawić świat?

[Zielona Sowa, 2005]

Czytając Dostojewskiego, nie możemy zapominać, że pisarz jest nie tylko penetratorem podświadomości ("człowiek z podziemia") ale, że jest najwybitniejszym metafizykiem XIX wieku w Rosji. Na tym poziomie powieść "Idiota" jest opowieścią o duszy rosyjskiej, którą personifikuje w książce Nastasja Filipowna. Samo imię bohaterki koresponduje - w symbolice pisarza - z terminem "anastasis", które to oznacza zmartwychwstanie. Nazwisko Baraszkowa, posiada także odniesienie religijne i wzięte zost...

"Jeśli chcesz żyć szczęśliwie, nie przejmuj się tym, że uważają cię za głupca" (Seneka Młodszy) Przygodę z Dostojewskim rozpoczęłam kilka lat temu od przeczytania "Zbrodni i kary". Powiedzieć, że powieść ta wywarła na mnie ogromne wrażenie nie wystarczy - zostałam oczarowana i zakochałam się od "pierwszego przeczytania". Zapragnęłam więcej i więcej. Mój zapał skutecznie jednak ostudziło kilka przeczytanych recenzji dzieł Dostojewskiego. Przyznaję się... Przestraszyłam się wielkich słów, któ...

„Idiota” to powieść skłaniająca do zastanowienia się nad istotą natury ludzkiej. Tutaj, podobnie jak w „Zbrodni i karze”, zło silnie kontrastuje z dobrem, jednak tym razem nie dotyczy postępowania, lecz charakteru człowieka. Tytułowy bohater, książę Myszkin, bynajmniej nie jest idiotą. To owca między wilkami, idealny człowiek w świecie dalekim od ideału; inteligentny i imponująco przenikliwy, nazwany głupcem jedynie z powodu przebytej choroby, nadzwyczajnie dobrotliwego usposobienia i zagubi...