Książka: Chemia śmierci

Bohaterem powieści jest antropolog sądowy, jeden z najlepszych w Wielkiej Brytanii, a może i nie tylko, David Hunter. Kiedy w wypadku drogowym zginęła tragicznie jego żona i córka, Hunter porzucił świetnie rozwijającą się karierę, Londyn i zwłoki, na których zna się tak dobrze, i wyjechał do małego miasteczka, Manham. „Wiejska przychodnia poszukiwała lekarza pierwszego kontaktu na umowę okresową. Na pół roku; mieszkanie zapewnione"[1]. Sielanka trwała trzy lata. Do momentu, kiedy to dwóch ...

Książki z serii o Davidzie Hunterze lubię za to, że podobnie jak thrillery Robina Cooka zawierają w sobie wiele ciekawostek. Doktor Hunter uświadamia nas ile czasu po śmierci zachodzą pierwsze procesy rozkładu, jakie znaczenie mają owady i inne organizmy znajdujące się w okolicach zwłok oraz to, jakie znaczenie ma ich otoczenie, temperatura, wilgotność i inne czynniki. Interesują mnie tematy medycyny i antropologii, więc przedstawienie morderstwa i późniejszego śledztwa w "chemiczny" sposób jest...

Nie każdy zapuszcza korzenie tam, gdzie się urodził. Wędrujemy za pracą, głosem serca lub dla zwykłej chęci spróbowania czegoś nowego w innych miejscach. Przeprowadzka bywa też ucieczką. Od ludzi, miejsc, wspomnień. Niekiedy trudno zacząć nowy rozdział, gdy znajome kąty przypominają o tym, co z pamięci usiłujemy wyrzucić, gdy ludzie znają nasze historie na wylot, a my widzimy to w ich gestach, spojrzeniach, słowach. Przeszłość zdaje się cieniem przywiązanym do naszych stóp. Cieniem o wadze kuli ...

Tytułowe "ogromne zaskoczenie" nie odnosi się w najmniejszym stopniu do "Chemia śmierci" Becketta. Nie. Książka wcale nie była zaskakująca. Tytuł recenzji odnosi się natomiast do oceny i opinii, jakie wystawiono tutaj tej książce. Otóż wchodząc na tę stronę zastanawiałem się, czy ocenić świeżo przeczytaną powieść na 2, czy na 2 z plusem, a średnia ocen od innych użytkowników to aż 5 (pięć!) gwiazdek! Pomyślałem sobie, że pewnie jest to średnia z ledwie kilku głosów i kiedy dołożę do niej swoje t...

Książka „Chemia śmierci” zaczyna się niezwykle interesującym (oczywiście jeśli ktoś lubi takie szczegóły), soczystym, dokładnym opisem procesu rozkładu ludzkiego ciała. Dowiadujemy się o kolejności, w jakiej różne mikro- i makroorganizmy pojawiają się na miejscu śmierci. Autor – Simon Beckett raczy nas ciekawostkami z życia tych padlinożerców. Trudno oderwać się od tak dobrze rozpoczynającej się książki. Kilka kartek później pojawia się główny bohater, sympatyczny David Hunter ubiegający się o p...

Manham było jednym z najspokojniejszych miejsc na ziemi. Życie toczyło się tutaj we własnym sennym tempie, zaś wszelkie nieszczęścia świata jakimś dziwnym trafem omijały tą małą angielską wioskę. Pewnego dnia miało się to zmienić. Mieszkańcy zostali brutalnie wydarci z tego pięknego snu przez odkrycie dokonane przez kilku chłopców. Sally Palmer, lokalna pisarka, została znaleziona martwa, zaś jej zmasakrowanym zwłokom ktoś doprawił… skrzydła. Oczywiste było, iż nie jest to zwyczajne morderstwo, ...

Manham. Małe spokojne miasteczko. „Krajobraz pozbawiony zarówno życia, jak i konkretnych kształtów. Płaskie wrzosowiska i upstrzone kępami drzew mokradła”. To tu doktor David Hunter szuka schronienia przed okrutną przeszłością. Sądzi, że przeżył już wszystko to, co najgorszego może przeżyć człowiek, sądzi, że wie o śmierci wszystko.

Ale śmierć, „ów proces alchemii na wspak, w którym złoto życia ulega rozbiciu na cuchnące składniki wyjściowe”, wdziera się do Manham. I to w niewyobrażalnie wynaturzonych formach.

Jeszcze nie wiemy, dlaczego Hunter – wybitny antropolog sądowy – zaszył się tu jako zwykły lekarz. Dlaczego odmawia pomocy policji, skoro potrafi określić czas i sposób dokonania każdej zbrodni. Wiemy tylko, że się boimy. Razem z mieszkańcami Manham czujemy odór wszechobecnej śmierci. Giną młode kobiety, dzieci znajdują makabrycznie okaleczone zwłoki, ktoś podrzuca pod drzwi martwe zwierzęta, ktoś zastawia sidła na ludzi.

Spokojne miasteczko rozsadza strach i nienawiść. Każdy może być ofiarą... I każdy może być zwyrodniałym mordercą...

[Amber, 2006]

Już dawno nic nie trzymało mnie w napięciu tak, jak ta książka. Z każdą następną stroną rośnie strach i ciekawość. Na końcu możemy w końcu odetchnąć z ulgą. Jak to dobrze, że to tylko książka... Zaskakujący i świetnie napisany thriller. Polecam wszystkim miłośnikom gatunku. Ale jeśli macie przed sobą jakieś ważne zadanie do wykonania, to nie sięgajcie po tę książkę, bo nie będziecie się mogli oderwać od lektury.

Ciało ludzkie zaczyna się rozkładać cztery minuty po śmierci. Coś, co było kiedyś siedliskiem życia, przechodzi teraz ostatnią metamorfozę. Zaczyna trawić samo siebie. Komórki rozpuszczają się od środka. Tkanki zmieniają się w ciecz, potem w gaz. Już martwe, ciało staje się stołem biesiadnym dla innych organizmów. Najpierw dla bakterii, potem dla owadów. Dla much. Muchy składają jaja, z jaj wylęgają się larwy. Larwy zjadają bogatą w składniki pokarmowe pożywkę, następnie migrują. Opuszczają ciał...

...gdy okładka jest bardziej przerażająca od wnętrza książki. "Thriller", który jest retrospekcją i z góry wiadomo, że wszystko skończy się happy endem, nie ma dla mnie sensu. Książka tylko dla obłożnie chorych, którzy nie mają siły wstać z łóżka i wziąć z regału innej książki...