Książka: Scarlett: Ciąg dalszy "Przeminęło z wiatrem" Margaret Mitchell

Książka "Scarlett: ciąg dalszy »Przeminęło z wiatrem«" Alexandry Ripley jest - jak widać w tytule - kontynuacją słynnej powieści Margaret Mitchell. Scarlett wraca do Tary i tam czeka na nią wiele przykrych niespodzianek. Podnosi się i brnie dalej. Jednak znów spotyka się z wieloma przeszkodami. W Irlandii zmienia się nie do poznania. Już nieważne są pieniądze, na pierwsze miejsce jej wartości życiowych wchodzi rodzina. Odkrywa w sobie pokłady miłości do przyjaciół, krewnych, przodków. Godzi ...

Książka jest kontynuacją dzieła "Przeminęło z wiatrem". Opowiada o dalszych losach głównej bohaterki (Scarlett) i jej próbach odzyskania miłości swego życia (Rhetta). Książka kończy się tak, jak powinna, czyli "żyli długo i szczęśliwie". Właśnie takiego zakończenia brakowało mi w "Przeminęło z wiatrem". Nie zawiodłam się, książka jest naprawdę świetna. Polecam każdemu - a zwłaszcza każdej zafascynowanej Rhettem kobiecie :D, bo to on właśnie tworzy niezwykłą atmosferę książki.

Ciąg dalszy losów Scarlett O;Hary, bohaterki "Przeminęło z wiatrem". Akcja książki rozpoczyna się dokładnie w tym punkcie, w którym kończy się ponadczasowa powieść Margaret Mitchell.

Nie umiejąc odróżnić miłości od zauroczenia, Scarlett zniszczyła uczucie mężczyzny, który mógł ją pokochać i uszczęśliwić. Kiedy w końcu zda sobie z tego sprawę, zrobi wszystko, by go odzyskać. Jedzie do Charlestonu i stara się zdobyć względy matki Rhetta Butlera, Eleonory. Pomimo jej wysiłków, upragnione pojednanie z Rhettem nie nadchodzi. Zniechęcona Scarlett decyduje się wyjechać na jakiś czas do Irlandii, skąd wywodzi się rodzina jej ojca. Tam jak grom z jasnego nieba spada na nią wiadomość, że Rhett przeprowadził rozwód i ożenił się z inną kobietą, podobną do zmarłej Melanii. Dzięki wrodzonej dumie i hartowi ducha otrząsa się z szoku i zaczyna od nowa budować swoje życie...

[Albatros Wydawnictwo A. Kuryłowicz, 2008]

Zgadzam się z innymi, czytanymi tu przeze mnie opiniami - "Scarlett" jest zwykłym romansidłem, napisanym pod publikę. Nie zauważyłam też tam tego pięknego "lekkiego pióra", a jedynie próbę kopiowania wspaniałego dzieła, jakim jest "Przeminęło z wiatrem". Książka kończy się - tak jak każdy podejrzewa - happy endem, bo jak mogłoby być inaczej? Ludzie przecież tego chcieli.

Cóż, nie wiem, czy to rzeczywiście pani Ripley pisze w tak oryginalny sposób, czy to może wina pana Reszkego, nie mogę jednak zrozumieć, dlaczego wydano książkę napisaną tak głupim językiem?! Bardzo, bardzo sztuczny, a na dodatek infantylny, styl. Odnoszę wrażenie, że pani Ripley pisała "Scarlett" mając co najwyżej 10 lat... Nie polecam - po co psuć sobie smak po nieźle napisanej "lekturze kobiecej" Mitchell?

Jak chyba wszyscy, sięgnęłam po powieść pani Ripley z zainteresowania losami Scarlett i Rhetta. Miałam swoją wersję "dalszego ciągu", ale postanowiłam poznać cudzą. Przyznaję, że pochłonęłam książkę i nawet czytała się nieźle, ale... Moim zdaniem "Scarlett" nigdy nie powinna powstać. Jest to bowiem zwyczajne romansidło, ładne i przyjemne, ale zwyczajne romansidło. Gdzie mu do "Przeminęło z wiatrem"... Uznałam po prostu, że autorka potrzebowała znanych postaci, by jej książka lepiej się sp...