Książka: Norwegian Wood

W jednej z końcowych scen filmu "Ostatni samuraj", widząc klęskę masakrowanej ogniem kartaczownic Gatlinga szarży feudalnych arystokratów pod wodzą Katsumoty, młody oficer świeżo sformowanej cesarskiej armii, zapewne syn prostych rolników, który własnym zdolnościom, a nie wysokiemu urodzeniu zawdzięczał swoją pozycję społeczną, pada na twarz na ziemię, aby oddać hołd i cześć bezprzykładnemu męstwu samurajów. Jego śladem idą wnet pozostali oficerowie, a także prości żołnierze, choć jeszcze chwilę...

„Norwegian Wood” to intymna historia o młodych ludziach, odkrywających znaczenie słów: miłość, przyjaźń, samotność, śmierć. Fabuła, oparta na retrospekcji wydarzeń, rozgrywa się na tle politycznych i społecznych przemian związanych ze studencką rewoltą 1968 roku. Młody bohater, Toru Watanabe, jest zawieszony w dwóch równoległych rzeczywistościach: między bezpiecznym światem dzieciństwa a atrakcjami studenckiego życia w Tokio. Podążając jego śladem, odkrywamy szczegóły niezwykłej przyjaźni łącząc...

"Mam już taki charakter, że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbowac to zapisać"* – twierdzi Murakami. Ucieszyłam się, bo ze mną jest podobnie. W ten właśnie sposób znalazłam uzasadnienie dla opisania moich wrażeń po przeczytaniu "Norwegian Wood". Jest to jedna z najpiękniejszych książek o stawaniu się dorosłym. Do bólu prawdziwa. Czytanie było dla mnie pewnego rodzaju podróżą w krainę młodości, w czasy, kiedy człowiek ma 19-20 lat, a świat stoi otworem... Czy ktoś pamięta albo rozważa, ja...

Murakami mocno mi podpadł już przy lekturze pierwszego tomu "1Q84", kiedy to poczucie senności ustępowało jedynie irytacji w momencie, gdy trafiałem na kolejne zdanie o tym samym. Nawet nie przeszło mi przez myśl, żeby kontynuować tę nudną przygodę z następnymi tomami, ale obiecywałem sobie, że autorowi dam jeszcze szansę, bo jak Leonardo DiCaprio od lat czeka na swojego Oscara, tak on rokrocznie jest w gronie faworytów do Nobla i wciąż nie może się go dochrapać. Trochę się nie dziwię, bo krąży ...

Japonia to kraj samobójców. W żadnym innym miejscu na świecie samobójstwa nie występują z taką intensywnością. Kiedyś powodem takiego stanu rzeczy były tradycja oraz lekkie podejście do życia i śmierci. W czasach współczesnych sprawa jest nieco bardziej zawiła. Spuścizna dawnych pokoleń na pewno odgrywa tu znaczą rolę – większą może nawet niż można by sądzić – jednak na pierwszy plan wysuwają się zawsze przepracowanie, brak celu i świadomość bezsensu egzystencji. Głównym bohaterem powieści, a...

Wszystko zaczęło się od tego, że kupiłam książkę–„pirata”. Będąc w Pekinie skusiłam się na zakazaną tam ze względu na erotykę powieść "Norwegian Wood" zakupioną od chińskiego sprzedawcy trzymającego swój towar na wózku gdzieś przy stacji metra Wudaokou. Jak się okazało, w książce wyglądającej jak oryginał brakowało 30 stron… niezniechęcona kupiłam identyczną, tym razem kompletną, po powrocie do domu. Jak się później wyjaśniło, brakujący fragment zaczynał się właśnie od pierwszej w powieści ...

"Norwegian Wood" opowiada o śmierci i to nie zwycięskiej na polu chwały, ale o śmierci trudnej, często przemilczanej, bo samobójczej. Toru Watanabe, główny bohater i narrator opowieści, kończy szkołę średnią i wybiera się na studia. W tym czasie po raz pierwszy dotyka go śmierć i niestety nie ostatni. Od tego momentu nic już w jego życiu nie będzie takie jak przedtem. Dalsze losy to próba ocalenia siebie, przeżycia okresu dojrzewania normalnie. Codzienne życie studenta, praca i zabawa, nowi przy...

"Jestem zwyczajny. Urodziłem się w zwyczajnej rodzinie, zwyczajnie dorosłem, mam zwyczajną twarz, zwyczajne stopnie, myślę o zwyczajnych rzeczach"*. Oto słowa głównego bohatera powieści, który jest zarazem jej narratorem. Jest on dojrzewającym nastolatkiem, który dopiero co rozpoczął studia i odkrywa uroki i ciemne strony dorosłego życia (w większej części te ostatnie). Na szczęście otaczający go ludzie nie są już tak zwyczajni i to ratuje powieść Murakamiego od katastrofy. Wśród przyjació...

Historia dorastania. A także historia spotkań i trudnych relacji. Nie mogłam uwierzyć, że główny bohater w tak młodym wieku został naznaczony tyloma doświadczeniami i że tyle niepotrzebnych śmierci zdarzyło się wokół niego. Jak z takim bagażem wejść w życie? Jak być beztroskim i swawolnym nastolatkiem, który sącząc drinki w barze opowiada o planach i wizji przyszłości? Nic dla mnie w tej książce nie jest ugładzone, poprawnie doprawione, nic nie daje wystarczającego pokrzepienia, by odetc...

Dźwięk, obraz, smak, zapach jako klucz do tego zakamarka naszej świadomości, w którym ukryte są wspomnienia – to zjawisko znane prawie każdemu człowiekowi, i zarazem bardzo wdzięczny motyw literacki. Proustowska magdalenka weszła już do historii; piosenka Beatlesów też ma na to pewne szanse, choćby tylko dlatego, że znalazła się w tytule powieści Murakamiego – powieści, którą trudno porównywać z kunsztowną sagą Prousta, ale która zauważalnie wyróżnia się spośród morza zwykłych opowieści obyczajo...

Po zachwytach pewnego recenzenta z "Polityki" (wystawił tej książce najwyższą ocenę) nad prozą Murakamiego, zakupiłem tę powieść. Niestety, u mnie już tego zachwytu nie było, a jedynie duże rozczarowanie i złość, że dałem zwieść się jakiejś subiektywnej ocenie w gazecie. Książka opowiada o młodym człowieku, który związany jest z dziewczyną o dość chwiejnej konstrukcji psychicznej. Kiedy ta zapada na depresję i wyjeżdża do sanatorium psychiatrycznego, on poznaje całkiem odmienną dziewczynę, z ...

Powieść "Norwegian Wood", opublikowana w 1987 przyniosła Murakamiemu ogromny rozgłos. Napisana w Grecji i we Włoszech jest książką, którą przeczytał "każdy" w Japonii. Sam autor mówi, że było to dla niego wyzwanie - "Nigdy nie napisałem tego typu prostej powieści i chciałem się sprawdzić". Wiele osób myślało, że jest to powieść autobiograficzna, ale tak nie jest. "Gdybym napisał prawdę o moim własnym życiu, powieść nie miałaby więcej niż 15 stron".

Akcję umieścił autor w późnych latach 60-tych, symbolem etosu tych lat jest tytułowa piosenka Beatlesów "Norwegian Wood". Bohaterem jest młody człowiek, Toru, zafascynowany piękną Naoko. Ich uczucie jest obciążone samobójczą śmiercią wspólnego przyjaciela i słabą konstrukcją psychiczną Naoko. Dramatyczne przeżycia bohaterów robią na czytelniku duże wrażenie.

[Świat Książki, 2006]

[Uwaga: tekst zdradza ważne elementy fabuły!!!] "Here comes the sun..." To właśnie z tą melodią zawsze będę kojarzył tę książkę. Gdy ją słyszę, przed oczami staje mi obraz Naoko w niebieskim szlafroku, siedzącej na kanapie, Watanabego usadowionego w fotelu i śpiewającej Reiko. Wszystko to w chybotliwym blasku świecy, rzucającej więcej cieni niż światła. Watanabe patrzy jak urzeczony w Naoko, a ta uśmiecha się w odpowiedzi. W jej oczach, tak jasnych jak nigdy przedtem, widać wieczność. ...