Książka: Kraina Chichów

Nie będzie to recenzja, raczej zbiór luźnych uwag. Z góry przepraszam ewentualnych zdeklarowanych fanów twórczości Carrolla albo samej powieści. _____________________________​_______ Na okładce powitał mnie nieco utuczony bulterier, ze swoim pyskiem przywodzącym na myśl chorego prosiaka. Na tylnej zaś, zamiast standardowego résumé, mamy krótki cytat, mający zareklamować powieść Carrolla. Autorem tejże notki jest Stephen King. „Czułem się, jakbym czytał »Buszującego w zbożu«, który w...

Nikt, kto przeczytał tę książkę, nie mógł przejść obok niej obojętnie. Niesamowite. Niektóre książki faktycznie mają w sobie coś magicznego. „Kraina Chichów” Jonathana Carolla to pozycja zupełnie odbiegająca od standardów „nie do przewidzenia”. Książka, w której humor przeplata się z grozą, fantazja z rzeczywistością w taki sposób, że sami już nie wiemy, czy to nasz świat jest pomylony, czy książka nierealna… Czytanie książki jest (…) jak podróż po świecie drugiego człowieka. Jeżeli książka ...

Mój pierwszy kontakt z prozą Jonathana Carrolla miał miejsce przeszło siedem lat temu. Do późnych godzin nocnych i z wypiekami na twarzy zagłębiałam się w „Krainę Chichów”, by zaraz po zakończeniu lektury zaliczyć ją w poczet ulubionych książek. Kiedy sięgałam po nią ponownie, zastanawiałam się przede wszystkim nad tym, jak udało jej się przetrwać próbę czasu i czy za drugim razem będzie w stanie zachwycić mnie równie mocno. By nie trzymać nikogo w niepewności – „Kraina Chichów” nadal okupuje...

Przeczytałam kilka książek Jonathana Carrolla i uważam, że "Kraina Chichów" jest absolutnie najlepsza, a przy tym najłatwiejsza do zrozumienia. Może brzmi to naiwnie, ale nie ma tu tak wielu wywodów na temat dobra i zła, jak w innych książkach Carrolla, akcja rozwija się też wolniej, ale w nieco innym stylu niż w serii "Crane's View" czy w jego pozostałych dziełach. Czytelnik nie jest na samym początku lektury zasypany wizytami aniołów, postaci z przeszłości i wymyślonych przyjaciół, którzy ożyl...

UWAGA W dalszej części tej recenzji znajduje się spoiler zdradzający zakończenie książki. Jeśli nie chcesz go poznać, nie czytaj tej recenzji. Hmm, może zacznę od tego, że ogólnie nie przepadam za książkami Carrolla. Jest w nich coś dziwnego. Zazwyczaj zaczynają się normalnie, a wraz z ilością przeczytanych stron pojawia się u czytającego coraz większe napięcie, czekanie na kulminację, która ma zadziwić czytelnika - i zadziwia, jednak nie doskonałym rozwiązaniem, ale jego absurdalności...

...w głąb carrollowskiej wyobraźni; kiedy czytelnik myśli, że już wszystko wie, okazuje się, że wie tylko tyle, na ile pozwolił mu autor. Wszystko w tej książce jest niesamowite, Tomasz, Cullen, bulteriery, koty, których nie ma, autor, który pozwala stworzyć się na nowo, każdy akapit jest na swoim miejscu, Carroll jak nikt inny wie jak prowadzić swoje przedstawienie... prowadzi je bezbłednie do ostatniej kropki. Każdy, kto zastanawiał się, jaką moc ma ludzka wyobraźnia, w tej książce znajdzi...

"Pytania sa niebezpieczne, Nie ruszaj ich, będą spały. Zapytasz-zbudzisz, i znacznie więcej Niż myślisz pytań powstanie." (Kraina chichów, J.Carroll) Powyższy cytat idealnie odzwierciedla atmosferę panującą w "Krainie chichów". Atmosferę grozy, pełną niedopowiedzeń. Caroll w sposób bardzo umiejętny łączy rzeczywistość z fikcją. Granice pomiędzy tymi światami zacierają się. Książka nie budzi na początku żadnych podejrzeń. Oto młody nauczyciel, znudzony monotonią ...

Bezwzględnie jedna z najlepszych książek, jakie czytałem. Miejscami śmieszna, miejscami przerażająca, nieustannie zaskakująca. Po prostu cudowna. Szkoda, że żadna z jego następnych książek nie dorasta jej do pięt. A propos - czy wiecie, że Jonathan Caroll także nie cierpi pomidorów?

Czytanie Carrolla radzę zacząć od tej pozycji i... na tym skończyć. Bo będzie wam przykro, że autor nie traktuje już was poważnie. Może na to łapią się Amerykanie? Cóż, książka rewelacyjna jak na dobrą, nie dość dobra jak na rewelacyjną.

Rewelacyjna książka, najlepsze dzieło tego autora. Stworzył fascynujący świat, w kórym fikcja przeplata się tak ściśle z rzeczywistością, że kończąc podejrzewamy, że koniec książki to nie koniec fikcji.

Pod czujnym okiem zadziwiająco dobrze poinformowanej społeczności miasteczka Galen Tomasz Abbey rozpoczyna pracę nad biografią swojego ulubionego pisarza, żyjącego tutaj przed laty. Wkrótce przybysz odkrywa tajemnicę mieszkańców, którzy nie boją się śmierci i hodują wyłącznie bulteriery. Uświadamia sobie także, że jego książka nigdy nie może być i nie będzie opublikowana oraz, że odgrywa główną rolę w misterium przywracającym zakłócony porządek zdarzeń. Poznawszy siłę wyobraźni, dzięki której toczy się życie w Galen, pewnego dnia sam jej użyje, ale już do własnych celów.

Jonathan Carroll (ur. 1949 r. w Nowym Jorku), Amerykanin mieszkający w Wiedniu. Wykładowca literatury anglosaskiej, autor opowiadań, powieści, recenzji i esejów krytycznych. "Kraina Chichów" to jego pierwsza i najgłośniejsza powieść, pełna wdzięku i ludzkiego ciepła. Znakomita proza, jedna z tych książek, które się długo pamięta.

"Czułem się tak, jakbym czytał "Buszującego w zbożu", który wyszedł spod pióra C.S. Lewisa. Pożarłem tę powieść co do literki".
Stephen King

[Prószyński i S-ka, 1999]

Nigdy wcześniej nie spotkałam się z twórczością Carrolla. Do momentu, kiedy przeczytałam "Krainę Chichów", która, swoją drogą, wpadła przypadkiem w moje ręce. Zafascynowała mnie już od pierwszych stron. Wątki kryminalne połączone z odrobiną magii i humoru! Ach, to jest to, co trafiło w me serce i zostało do dziś. Bogactwo opisów i ciekawych spostrzeżeń, uwag, sprawiło, że zaczęłam przepisywać sobie co piękniejsze i bliskie mi cytaty. Po to, by móc je zapamiętać. Zachwyt. Po prostu. Żałował...

Wpadłam na tę książkę przez przypadek. Ale nie żałuję i wiem, że nie będzie to moja ostatnia książka tego autora. Kiedy wydaje ci się, że wszystko już jest proste, łatwe i zmierza do końca, nagle następuje zaskakujący zwrot akcji. Myślę, że każdy coś w tej książce odnajdzie dla siebie, a szczególnie miłośnicy bulterierów ;). Polecam!

Jest to pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam i na razie jedyna. Zrobiła ona na mnie ogromne wrażnie, tak więc postanowiłam dopisać także swoją recenzję. Szczególnie zwróciłam uwagę na klimat "Krainy chichów", gdyż jest dosyć nietypowy. Ośmielę się wyrazić swoją opinię, że jest ekscentryczny. Nie wiem, czy inne osoby, które ją przeczytały, zwróciły również na to uwagę, ale to właśnie wprawiło mnie w największy zachwyt. Czytając, miałam wrażenie, że w każdej chwili może wydarzyć się co...