Książka: Limes inferior

Janusz Zajdel stał się dla mnie przykładem wspaniałego autora socjologicznej science fiction. Chociaż sam jestem wiernym czytelnikiem antyutopii i dystopii, powieść naszego rodzimego pisarza mogę uznać za jedną z najlepszych w tych kategoriach. Pomysł idący tym samym torem co w Orwellowskim „Roku 1984”, jednak ukazany w innym świetle nowszych czasów. J. Zajdel przedstawił nowatorską wizję przyszłości, opierając się na konkretnych czynnikach socjologicznych. Podstawą powieści stało się pytanie, ...

Jedno z ostatnich określeń, których użyłbym do opisu swojej osoby, to "fan sci-fi". Naprawdę. Miałbym spory zgrzyt, czy aby nie jest ze mnie większy fan wszelakich reklam środków przeciwbólowych w polskich mediach niż sajens fikszyn. Nigdy jakoś szczególnie nie przemawiały do mojej wyobraźni wizje świata przyszłości, zazwyczaj mało optymistycznie nastawiające, a najczęściej dystopiczne. Nie, żebym się spodziewał za kilkadziesiąt lat łąk pełnych kwiatów, błękitnego nieba i beztroski w sercu, z kt...

Świat wykreowany w tej powieści s.f. zasługuje na ogromne brawa. Nie tyle nawet chodzi tu o sam świat, co o prawa nim rządzące. Stworzony przez Zajdla system społeczny jest niesamowicie spójny, a zarazem bardzo realistyczny i ludzki. Wszystko to podkreśla narracja powieści, w której przedstawiony świat wydaje się niemal utopijny, ze świetnie rozwiązanym systemem socjalnym. Im dalej jednak, tym bardziej przekonujemy się, że nie jest wcale tak różowo. Zresztą książka jest pełna przemyśleń, które z...

Długo stroniłem od wszelkiego rodzaju sci-fi, nieważne czy był to film, czy książka, gdy tylko słyszałem „science fiction”, dostawałem mdłości i drgawek. Ale, tak jak powiedział pewien mój znajomy, „człowiek z czasem szuka nowych doznań, potrzebuje czegoś nowego”, i w końcu postanowiłem skusić się na gatunek, do którego należy ta książka. Co prawda wcześniej miałem styczność z takimi perełkami, jak „Wehikuł czasu” H.G. Wellsa czy „Inne pieśni” Jacka Dukaja, ale po przeczytaniu „Limes inferior” j...

Z wielkim zainteresowaniem zabrałem się za najbardziej znaną powieść patrona głównej polskiej nagrody dla pisarzy SF i początkowo wydawało się, że ten patronat się Zajdlowi słusznie należał. Rzecz dzieje się w społeczeństwie podzielonym na klasy wg specjalnych komputerowych testów (np. IQ, testów umiejętności zawodowych itp.). Bohaterowie żyją na jego marginesie, zajmując się różnego rodzaju dochodowymi działaniami niedozwolonymi. Głównie "liftingiem", czyli nielegalnym awansowaniem niezasług...

Sneer jest lifterem, nielegalnie pomaga wspinać się na wyższy poziom drabiny społecznej innym ludziom, sam pozostając w cieniu. W tym społeczeństwie pozycja zależy od testów na inteligencję, jeśli sklasyfikowano cię odpowiednio nisko, nie musisz pracować, państwo cię utrzyma, aczkolwiek na minimalnym poziomie. Wielu znajdzie się chętnych do skorzystania z usług liftera, by znaleźć pracę, zdobyć więcej pieniędzy, poszerzyć swoje mozliwości. Sneer dysponuje najwyższym poziomem inteligencji w tej s...

Argoland to perfidnie doskonale zorganizowany świat komputerowego porządku. Siedem klas intelektualnej przydatności obywateli. Nadzór i manipulacja, porządek wykluczający wolność i automatyzacja czyniąca obywatela zbędnym. Tak chory system musi generować najróżniejszej maści kombinatorów i bystrzaków próbujących przechytrzyć codzienność. Z tego światka wywodzi się Sneer, główna postać tej fantastycznej i nowatorskiej na polskim gruncie powieści stanowiącej właściwie gotowy scenariusz filmowy. To właśnie ten inteligentny kanciarz ma szansę rozpracować system tak nierealny i spychający Człowieka w niebyt, że wydawałoby się narzucony przez obcą cywilizację…


"Janusz dawał w swych książkach wzór odwagi i dowcipu, miał naturalny talent narracyjny, potrafił spożytkować i naukę, i fantastyczne przygody jako polityczne demaskacje bądź manifesty, w czym przypominał trochę swego mistrza Orwella. Ale też, tak jak Orwell w najlepszych dziełach, demonstrował rzadki pisarski dar trafiania w sedno".

Maciej Parowski


[Wydawnictwo SuperNOWA, 2010]

Pisana w celu zobrazowania PRL, z każdym kolejnym rokiem coraz bardziej pasuje do naszego obecnego życia...

Nie tylko dla miłośników gatunku. Nie ma tu robotów, broni masowego rażenia i innych. Lekkie pióro, ciekawa akcja. Końcówka słabsza, ale i tak na 5. Dużo odniesień do teraźniejszości. Daje do myślenia.

Miał ogromną ochotę zadzwonić pod numer kontaktowy, który mu podano, i powiedzieć, że rezygnuje z udziału w tej aferze. Czuł jednak, że to na nic. Zbyt wiele wiedział, a ponadto nie miał już ani punktu z tego, co mu z góry zapłacono. Nie było odwrotu. Karl wydobył z kieszeni swój Klucz i przyjrzał mu się dokładnie, jakby po raz pierwszy widział tę cienką, prostokątną płytkę z plastyku, z okienkiem, w którym migały cyferki odmierzające czas, zakończoną płaskim, kolistym uchwytem. (...) Przypuszc...