Książka: Arystokratka w ukropie

W tej części nasi Kostkowie plus Deniska, Józef, pani Cicha i pan Stock, wciąż walczą z hordami turystów. Śmiech wzbudzają ich szorstkie charaktery i znudzenie życiem, ale przede wszystkim zabawne sytuacje, jakie ciągle dzieją się w trakcie zwiedzania oraz na skutek wymyślania kolejnych atrakcji dla zwiedzających. Każda z indywidualnych wad, jest aż karykaturalna, bo na zamku Kostka wszystko jest większe i bardziej charakterystyczne. Ojciec Marii pieniądze gromadzi w sejfie Hitlera, pani Cic...

Najlepiej sprzedająca się czeska książka 2015 roku!
Pamiętnik surrealistyczny. Gwarancja czeskiego humoru.


Rodzina Kostków przybyła z USA do Czech do dawnej siedziby rodu – zamku Kostka. Lecz zamiast kultywować szlacheckie tradycje, Kostkowie muszą zmierzyć się z morawską rzeczywistością, która bardzo odbiega od ich wyobrażeń o życiu arystokracji. Kilogramy antydepresantów i hektolitry orzechówki nie rozwiązują pojawiających się problemów. Tymczasem na zamku nieuchronnie rozpoczyna się dochodowy sezon turystyczny, a nikt, łącznie ze służbą, nie przywykł do ciężkiej pracy...

Przeczytaj o wybornych perypetiach w czeskim stylu:

– jak fani Heleny Vondraczkowej demolowali zamkowe eksponaty,
– kto kolaborował z Himmlerem,
– czy szkolna wycieczka może napawać większą grozą niż martwa pokojówka w kominie?

Dajemy gwarancję:

– wartkiej akcji,
– inteligentnego humoru,
– wytrawnych dialogów.

Uwaga: czytanie w miejscach publicznych na własną odpowiedzialność.

[Stara Szkoła, 2016]

Kolejne wpisy z księgi gości: [...] – Jako babcia skazana na pilnowanie hiperaktywnego (kiedyś się mówiło: rozwydrzonego) wnuka chciałabym podziękować Marii za piękne popołudnie. Na pytanie mojego ciemiężyciela: „Kiedy zdechniesz?” odpowiedziała z dużym refleksem: „Teraz... a ciebie zabiorę ze sobą”. Następnie zaciągnęła go pod wielki kominek i spuściła ten manekin wisielca. Po raz pierwszy, odkąd się urodził (a ma pięć lat) mogłam spokojnie zjeść obiad. Mam tylko nadzieję, że ten szok utr...

Ciąg dalszy "Ostatniej arystokratki" – trudno tu mówić o prawdziwej drugiej części, książka została podzielona na siłę. Niestety brak tu jakiegokolwiek zakończenia, a o żadnym dalszym ciągu w lutym 2016 nic nie wiadomo. Spore rozczarowanie, choć czytało się bardzo sympatycznie. Prawdopodobnie należy podejść do tej lektury jak do prawdziwego dziennika i zaakceptować, że został urwany w połowie.