Książka: Domofon

"Domofon" to powieść Zygmunta Miłoszewskiego, która ukazała się w 2014 r. w wydaniu kieszonkowym. Forma ta, zarezerwowana zazwyczaj dla literatury popularnej, nie jest bez znaczenia. Utwór, który chcę zrecenzować, reprezentuje bowiem gatunek jak najbardziej popularny i zarazem niezbyt wysoko ceniony przez krytykę, a mianowicie horror. Jak ogólnie wiadomo, jest to specyficzna odmiana fantastyki, mająca wywołać u odbiorcy grozę i niepokój. W Polsce poczytnością cieszą się zwłaszcza horrory ameryka...

Wyobraźmy sobie, że bierzemy do ręki książkę. Niezbyt grubą, wcale nie cienką, dokładnie w kolorze fioletu. Nie znamy autora ani kraju, w którym została napisana. Co więcej, nie wiemy, gdzie toczy się akcja. Siadamy wygodnie w miejscu, w którym zawsze oddajemy się lekturze, gładzimy lekko okładkę, otwieramy i zaczynamy czytać. Strona ucieka za stroną, słowo po słowie, zdanie po zdaniu. Historia, którą poznajemy, przeraża nas - zaczyna się jak doskonały thriller, trzymający w napięciu, niepozwala...

"Domofon" niewątpliwie bardzo dobrze się czyta, książka wciąga. Postaci świetnie zarysowane, fragmenty dialogów w formie zapisu rozmów pod domofonem - świetny i mający uzasadnienie (jak się później okazuje) zabieg. No i rzeczywiście straszy, jest to horror pełną gębą. O ile się nie mylę, to debiutancka książka, więc gratuluję autorowi, bo widać, że umie pisać. A minusy? Wtórność. Momentami podczas czytania nachodziła mnie myśl "Przecież to było w ...!". Ostrzegam, że od tego momentu zaczy...

"Lepiej uważaj. Anuszka już rozlała olej" [1]. UWAGA: pieję z zachwytu! Absolutnie rewelacyjny! Dobry, bo polski? Nie! Dobry i polski! Nie sądziłam nigdy, że tego doczekam. W latach szczenięcych rozczytywałam się namiętnie w amerykańskich powieściach grozy i rzeczą niemożliwą wydawała mi się wówczas lektura horroru mocno osadzona w polskich realiach, z polskimi, pospolitymi nazwami i nazwiskami. Przecież musiałyby brzmieć groteskowo - myślałam. Bo co innego taki mroczny i daleki stan Main...

Jest to bez wątpienia najlepszy polski horror, jaki dotychczas przeczytałem. Doskonała charakterystyka postaci, bardzo ciekawy pomysł, wciągająca akcja. Książka trzyma w napięciu od pierwszej strony aż po sam epilog. Brak tu tanich chwytów, nudnych i sflaczałych opisów bryzgającej krwi i odcinanych głów. Cała książka jest zapisem rozmów nagranych na taśmę magnetofonową. Przez kogo? Oto jedna z wielu mrocznych tajemnic tego horroru. Miłoszewski traktuje swojego czytelnika jak partnera w bardz...

Zygmunt Miłoszewski (ur. 1976) - dziennikarz i redaktor, obecnie pracuje w "Newsweeku". "Domofon" to jego debiutancka powieść.

W bloku na warszawskim Bródnie młode małżeństwo odkrywa ciało mężczyzny, któremu winda obcięła głowę - tak zaczyna się pełen czarnego humoru thriller Zygmunta Miłoszewskiego. Kim jest tajemniczy, obserwujący swoich sąsiadów lokator? Skąd biorą się senne koszmary bohaterów? Mieszkańcy z przerażeniem poznają sekrety ponurego domu, gdzie zwyczajne życie niespodziewanie zamienia się w horror.

"W przedziale towarowym windy coś się poruszyło. Nie widziała co, ale wyraźnie usłyszała ruch. Boże, spraw, żeby to były zwidy, pomyślała, halucynacje, najgorsza choroba, tylko niech to się przestanie dziać. Niech to nie będzie naprawdę. Niech wytrzyma w swojej kryjówce jeszcze przez chwilę, jeszcze tylko jedno piętro. Niech to zaśnie, błagam".
(fragment)

[Wydawnictwo W.A.B., 2005]