Książka: „Twoje listy chowam pod materacem”: Korespondencja 1971−2002

To niewiarygodna wręcz historia: dziewczynka marząca o zagraniu głównej roli w ekranizacji jednej ze swoich ulubionych powieści pisze list do sławnej pisarki (niebędącej zresztą autorką wspomnianej książki) z prośbą o pomoc w realizacji tego marzenia. Nadawczyni jest impulsywną dwunastolatką pełną pretensji do świata (nie bez powodu). Adresatka, o dwa pokolenia starsza, ma dorosłe dzieci i gromadkę wnuków, ale co istotniejsze, codziennie zasypuje ją grad listów od małoletnich czytelników; wydaje...

"Najdroższa Astrid, (…) przyrzekłyśmy sobie nawzajem nie pokazywać tych listów nikomu! A teraz zostaną wydane w książce. (…) Każdy będzie mógł przeczytać wszystko, co było tylko między nami. Byłoby interesujące wiedzieć, co ty o tym sądzisz. Nie masz przecież żadnej szansy ich ocenzurować ani zredagować. Teraz stanie się tak, jak mówiliśmy w szkole biblijnej w Orsa: Wszystko na światło dzienne!"


Na początku lat 70. XX wieku trwała intensywna wymiana listów między Astrid a Sarą. Żadnej z nich nie przeszkadzało, że dzieliło je ponad pięćdziesiąt lat. Były dwiema "pokrewnymi duszami", które rozmawiały o życiu, miłości i o tym, jak trudno być człowiekiem. Z czasem przerwy w korespondencji stawały się dłuższe, ale kontakt nie został zerwany aż do śmierci pisarki w 2002 roku.

Dzięki tym unikatowym listom dostrzegamy mniej znane oblicze Astrid Lindgren. Przede wszystkim jednak pokazują one, jak wielkie znaczenie ma dla młodego człowieka to, by zostać dostrzeżonym i zaakceptowanym podczas najtrudniejszych lat życia.

[Nasza Księgarnia, 2015]