Książka: Trędowata

Po „Trędowatą” sięgnęłam z ciekawości. Romansów ogólnie nie lubię, a „wyciskaczy łez” tym bardziej. Ale wciągnęłam się – strona po stronie, książka podobała mi się coraz bardziej. Zwłaszcza jej niepowtarzalny styl, wypowiedzi bohaterów i wszechobecna aura arystokracji, która uważała się za pępek świata. I śmiałam się. Stefcia przeżywała zawód miłosny godny światowego kataklizmu, a ja śmiałam się ze sposobu, w jaki autorka go opisuje. Do tej książki inaczej podejść się nie da, jak tylko z przy...

Podtytuł: "Moje spotkania z Mniszkówną". Każde szanujące się miasto posiada swój plac targowy, gdzie można dostać w s z y s t k o. Cofamy się teraz na początek lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Właśnie na takim bazarze znajdzie się zawsze kawałek jakiejś ściany albo siatki ogrodzeniowej - "galeria sztuki". A "dzieła" tam wiszą zaiste porażające: - jelenie na rykowisku, - młode sarenki na ośnieżonym polu, - łabędzie na jeziorze na tle zachodzącego słońca. Landszafty owe, malowane j...

Jestem osobą, która często sięga po jakieś współczesne zagraniczne "książki o miłości". Nie spodziewałam się, że znajdę tak wspaniałą książkę w polskiej klasyce. Książka opowiada o miłości dwojga ludzi - Stefanii Rudeckiej i Waldemara Michorowskiego. Niestety, ich uczucie jest zakazane, dzieli ich pochodzenie. On jest ordynatem pochodzącym ze starego rodu, ona - zwykłą szlachcianką. Ich miłość jest czymś niestosownym i oburzającym na owe czasy. Muszą pokonać opór rodziny, co nie jest sprawą...

Często dopada mnie iście romantyczny nastrój i wtedy lekceważę moje historyczne dzieła, a namiętnie rzucam się na romansidła. Pierwsze podejście do "Trędowatej": czytałam w autobusach wracając do domu. Strasznie denerwowały mnie opisy przyrody, takie jakieś dziwne, i przemowy nie z tej ziemi. Książkę rzuciłam w kąt. Podejście drugie. Mama znała książkę i jakoś tak mi znów podsunęła. Czytałam, czytałam i bardzo chciałam się dowiedzieć, co będzie. Mama, znając mnie, wiedziała, że jak mi powi...