Książka: Sprawa osobista

„Sprawa osobista” Kenzaburō Ōe, laureata Nagrody Nobla z 1994 roku, jest oparta na osobistych przeżyciach pisarza, którego syn Hikari urodził się z poważną wadą neurologiczną. Niespełna 200-stronnicowa powieść to historia 27-letniego mężczyzny imieniem Ptak, oczekującego narodzin swojego pierwszego dziecka. Bohater, nieprzygotowany na powiększenie się rodziny, kurczowo trzymający się wspomnień „utraconej młodości”, jest przekonany o swojej „nieprzystawalności” do nowych ról społecznych, jakie pr...

Kenzaburo Oë, japoński pisarz, to laureat literackiej Nagrody Nobla z 1994 roku. Dopiero teraz jednak miałam okazję poznać jedną z powieści tego autora. Z pewnością Japonia jest od nas odległa kulturowo i czasami trudno zrozumieć mentalność ludzi Dalekiego Wschodu, ale problemy dotykające człowieka są wszędzie podobne. „Sprawa osobista” to pozycja niełatwa. Główny bohater, nazywany Ptakiem, oczekuje przyjścia na świat pierwszego dziecka. Ku jego zaskoczeniu syn rodzi się z przepukliną mózgową...

Ptak, główny bohater powieści, został wezwany do szpitala położniczego, bo jego żona urodziła dziecko. W szpitalu dowiedział się, że na główce noworodka znajduje się olbrzymia narośl, która wygląda jak druga głowa. Wszyscy - i lekarze, i teściowa, i Ptak - uważają, że najlepiej, najhumanitarniej byłoby, gdyby maluszek jak najszybciej umarł. Zapada decyzja, by noworodkowi nie podawać mleka i pozwolić, by "natura zrobiła swoje". Dziecko nie otrzymuje nawet imienia, ktoś nazywa je "potworkiem" i od...

Jest to wstrząsająca, silnie autobiograficzna historia mężczyzny imieniem Ptak, który zostaje ojcem niepełnosprawnego syna. Z maestrią, nie stroniąc od szokujących opisów, Ōe przedstawia przemianę bohatera i jego stopniowe godzenie się z sytuacją, od której w pierwszym odruchu pragnął uciec.

Kenzaburo Ōe tworzy od pół wieku. Pisze powieści, opowiadania, eseje. Należy do nielicznej grupy współczesnych pisarzy, dzięki którym proza XX wieku nie tylko nie obumarła, ale zagarnęła i zagospodarowała nowe obszary. Ōe łączy liryzm najwyższej próby z naturalistycznymi opisami takich trudnych tematów, jak nieuleczalna choroba, śmierć, seks. Pierwowzorem chorego syna ze "Sprawy osobistej" jest syn samego pisarza, obecnie utalentowany kompozytor i koncertujący muzyk.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 2005]

Wystawiłam podanej książce ocenę "rewelacyjna". Z kilku powodów. Po pierwsze, autor jest Japończykiem(uwielbiam ten naród), po drugie, książka jest naprawdę godna uwagi. Czytając, nie mogłam się nadziwić, jak dorosły mężczyzna może się zachowywać w taki sposób na wieść o tragedii rodzinnej. Gdyby to dotyczyło mojego towarzysza życia, postąpiłabym podobie jak miała to uczynić jego żona (gdyby dowiedziała się, że ów małżonek nie uczynił wszystkiego, aby ratować to maleńkie i bezbronne istnienie...