Książka: Skrwawione ziemie: Europa między Hitlerem a Stalinem

„Timothy Snyder, łącząc wspaniałe umiejętności językowe i detektywistyczne z bezstronnością, stawia czoło problemom, które odstraszały mniej odważnych badaczy. To książka, która zmusza czytelników do ponownego zastanowienia się nad historią”.
Norman Davies

„Timothy Snyder napisał oryginalną i głęboką analizę europejskich pól śmierci między Rosją a Niemcami. Książka wybitna, która pozwala też zrozumieć głębiej nasze czasy”.
Timothy Garton Ash

„Oryginalnym wkładem Snydera jest traktowanie wszystkich tych zjawisk – głodu na Ukrainie, Holocaustu, stalinowskich egzekucji, skazywania sowieckich jeńców na śmierć głodową i powojennych czystek etnicznych – jako różnych aspektów tego samego zjawiska”.
Anne Applebaum

„Bez lepszego zrozumienia cierpień ludności Polski i Ukrainy, Białorusi i Litwy, nie będziemy mogli zrozumieć, jak ogromny miały one wpływ na dwudziesty wiek. »Skrwawione ziemie« – efekt głębokich badań i wrażliwości autora – są najważniejszą książką dotyczącą tej tematyki”.
Tony Judt


Timothy Snyder jest wykładowcą historii na Uniwersytecie Yale. Doktorat uzyskał w 1997 roku w Oksfordzie, przebywał na stypendiach w Paryżu, Wiedniu, Warszawie i Harvardzie. W 2003 roku zdobył nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Historyków za książkę „The Reconstruction of Nations”, a jego książka „Sketches from a Secret War” (wyd. pol. „Tajna wojna. Henryk Józewski i polsko-sowiecka rozgrywka o Ukrainę”, Kraków 2008) uzyskała nagrodę Pro Historia Polonorum za najlepszą książkę na temat historii Polski wydaną w ciągu ostatnich pięciu lat. W 2010 roku w wydawnictwie Świat Książki ukazała się jego biografia Wilhelma von Habsburga – „Czerwony Książę”.

[Świat Książki, 2011]

Nie znoszę amerykańskiego stylu pisania książek naukowych, a już zwłaszcza historycznych. Specjalnie sprawdzałam, skąd autor, wskazywało na Wielką Brytanię. Niestety – styl czysto amerykański. Bardzo nie dla mnie. Niektóre rozdziały tak słabe, że miałam ochotę rzucić książkę w kąt. Ten o Wielkim Głodzie – co to miało być? jakiś ckliwy reportaż? Zamiast faktografii i analizy dostałam dziesiątki cytatów ze wspomnień. Owszem, czas tragiczny. Ale gdybym chciała poczytać wspomnienia, wzięłabym wspomn...