Książka: Księżniczka

Myślałam, że to plama. Kropla wody, która zbrukała moją pachnącą jeszcze narodzinami książkę, ciężką od wilgotnych liter. Ale to były tylko oczy wampira. Tylko i aż... Oczy nikogo innego, jak Serbki, Moniki Stiepankovic - wampirzycy, której wystarczą ciepłe, końskie boki. Jest istotą wyższą, nawet ponad tych, których określamy mianem „aniołów ciemności”. Szesnastoletnia dziewczyna, a jednocześnie wiekowa mądrość. Poznaliśmy ją już w „Kuzynkach”. Pamiętacie? A może coś mówi wam nazwisko mistrz...

Książka opowiada losy bohaterów poznanych w powieści "Kuzynki". Panny Kruszewskie oraz ich młoda-wiekowa przyjaciółka Monika próbują zadomowić się w Krakowie początku XX wieku. Jednak los nie jest dla nich łaskawy. W Krakowie ujawnia się dawno zapomniane Bractwo Drugiej Drogi, które znalazło sposób na transsubstancjację ołowiu w złoto, lecz nie udało mu się pozyskać tajemnicy produkcji tynktury, która zapewniałaby długowieczność. Nic nie stanie im jednak na przeszkodzie, by przepis ten wydobyć o...

Istnieją dwa rodzaje książek. Takie, dla których fabuła nie ma znaczenia i nawet jeśli jest, mogłaby nie istnieć, bez uszczerbku dla opowieści, bo ona niesie ze sobą ważkie treści przekazywane między wierszami, albo i wprost, ale wcale nie ustami bohaterów. I takie, które opierają się na fabule, których sensem i celem powstania jest fabuła, wartka akcja, "dzianie się". "Księżniczka", kontynuacja "Kuzynki", należy zdecydowanie do tej drugiej grupy. Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że...

Po przeczytaniu „Kuzynek” ciekawa byłam, jakie losy wymyślił autor dla swoich niezwykłych bohaterek: Katarzyny, Stanisławy i wampirzycy Moniki, tytułowej księżniczki serbskiej. Moje początkowe zainteresowanie przemieniało się jednak powoli w rozczarowanie, kiedy dobitnie przekonywałam się, że przez pierwsze cztery rozdziały nic się nie dzieje. Owszem, do Krakowa przyjeżdża Laszlo, węgierski zabójca wampirów, który chce odnaleźć i zabić Monikę, a następnie dołącza do niego Abraham Van Helsing, zn...

Drugi tom trylogii o trzech niezwykłych kobietach.

Homeopatyczna zawartość Jakuba Wędrowycza.

"Z początku jesteśmy tylko widzem, któremu puszcza się migawki dobrze zapowiadającego się filmu. A potem następuje coś, czego nie zaserwuje nam żadne kino. Strzelamy, uciekamy, boli nas, gdy wyskoczymy z czwartego pietra... I tak do ostatniej sceny".
Przemysław Romański, "Carpe Noctem"

"To powieść przygodowa, której akcja toczy się we współczesnej Polsce, a dokładniej w Krakowie. Kraków, jak wiadomo, to miasto stare i z tradycjami, tętniące wspomnieniami wielu ciekawych ludzi, miejsc i wydarzeń. Pilipiuk wykorzystuje ten obraz miasta do własnych celów...".
Krzysztof Majcher, "Załoga G"

"Powieści nie brakuje opisów ciekawych zdarzeń z historii świata, technicznych szczegółów działania urządzeń i uzbrojenia czy w końcu chemiczno-spożywczych receptur. Pilipiukowi udało się podać informacje w ten sposób, że chyba każdy czytelnik połknie je z zainteresowaniem".
Artur Machlowski, "Valkiria"

Księżniczka okiem autora: Raczej niewysoka, tak z metr sześćdziesiąt. Szczupła, ale nie modelka-anorektyczka. Wysportowana, o twardych mięśniach. Niezbyt ładna, ale sympatyczna. ktoś, kogo można spotkać na górskim szlaku, gdzie nie docierają niedzielni turyści. Towarzyszka włóczęgi, z którą dzieli się trudy, którą można polubić, a może nawet pokochać - jeśli oczywiście pozwoli. I jeśli starczy nam odwagi.

[Fabryka Słów, 2007]

Mistrz Michał skrzywił się w duchu. Biurokracja w Polsce poczyniła ogromne postępy, od kiedy był tu ostatnio. Tysiące ludzi siedzi i przekłada formularze zamiast robić coś pożytecznego, na przykład kopać rowy melioracyjne...* *** - Chciałbym zrobić uprawnienia nauczycielskie. - Kurs zaczął się dwa tygodnie temu, zajęcia odbywają się w soboty i w niedziele. Musi pan nadrobić sześć godzin zajęć - wyszczebiotała, gdy wyjaśnił jej powód swojej wizyty. - Całość trwa czterdzieści godzin i koszt...

Temat ciekawy, przyznaję. Piękne kobiety nieśmiertelne, posiadające tak dużą wiedzę, długowieczność pozwalająca na bycie świadkiem najbardziej znaczących wydarzeń. Romantyzm, tajemnica. Super. Wplatanie znanych postaci, żartobliwe pomysły na wyjaśnianie niektórych zagadek historii. Pomysł na książkę naprawdę arcyciekawy, tyle że... tematem owym można byłoby obdzielić obszerne tomiska, a mam wrażenie, że zmarnowano i potraktowano strasznie płasko dobry materiał. Zatem - wielki niedosyt ;(.