Książka: Ono

To mogłaby być taka prosta historia. Przypadkowa, niechciana ciąża. Szok w rodzinie. Gorączkowe zbieranie pieniędzy. Wizyta u ginekologa. I koniec. I wszystko wraca do normalności. I tylko może w sercach niektórych będzie tkwił odtąd żal, że ten człowiek niechciany i niekochany, dopiero co zaistniały, a już skazany na śmierć, mógłby być lepszy niż oni sami. Może odmieniłby świat, gdyby tylko dać mu szansę? Więc dobrze. Historia nie będzie już taka prosta: oto dziewczyna w niechcianej ciąży uc...

„Ono” to książka, która szarpie nerwy, zmusza do myślenia a potem nie pozwala zasnąć. Poznajemy Ewę i "zgrzytamy zębami", raz po raz zadając sobie pytanie „jak można być taką idiotką?”. Bo właśnie taka jest bohaterka na początku opowieści: naiwna, słodka niunia, chcąca popisać się przed koleżankami. Wszystkie już przecież tańczyły na scenie, wybrane przez DJ-a, a ona jeszcze nie – przecież tańczy od nich lepiej! Koleżanki zzielenieją z zazdrości jak wróci do domu samochodem a nie autobusem itd… ...

Czytałam "Ono" dość długo, bo w dopadkach, ale gdybym miała więcej czasu wolnego, śniłabym ten sen, w który mnie pisarka wprowadziła, bardzo szybko. Piszę "sen", gdyż tak się po przeczytaniu ostatniego rozdziału poczułam, jakbym się nagle obudziła ze snu, z dobrego snu i powróciła do brutalnej rzeczywistości. Muszę przyznać, że dawno tak nie odebrałam treści powieści, którą czytałam, dawno tak mnie nie zaskoczył i nie uderzył jej koniec. Śniłam dobrze, chociaż oczywiście miałam cały czas uczucie...

Ewa pamięta, jak czuła się w brzuchu mamy. Było ciemno, ciasno i nieprzyjemnie. Wyszła na świat, bo jej rodzicielka krzyczała i chciała się jej już pozbyć. Dziecko, które w taki sposób powitało świat nie może być szczęśliwe. A jednak Ewa stara się za wszelką cenę odnaleźć jasny promyk radości i sensu w otaczającym ją zewsząd mroku. Wszystko za przyczyną małego stworzonka, które się w niej poczęło. „Ono” przewraca świat do góry nogami. Dorota Terakowska wzięła na warsztat rodzinę, jakich w Pol...

Pamiętacie może "Misery" Stephena Kinga? Jest tam taki motyw - autor poczytnych romansów nagle pisze zupełnie inną powieść - wulgarną, zupełnie niepasującą do jego pióra, a jednak rewelacyjną. Cóż... nie inaczej jest z Dorotą Terakowską. Do tej pory znałem ją tylko z pierwszorzędnych powieści o sprawach trudnych, wzniosłych i pięknie przedstawionych. W jej książkach pojawiały się Anioły, szczytne idee, kochające się rodziny... Cóż, inaczej jest w "Ono". To powieść twardo osadzona w naszyc...

Książkę przeczytałam szybko, jest to przyjemna, lekka lektura, mimo że posiada dużo stron. Ale za to daje dużo do myślenia, zwraca uwagę na wiele ważnych rzeczy i spraw w życiu ludzkim. Książka opowiada o dziewczynie, która została zgwałcona (?) i w ostatnim momencie decyduje się urodzić dziecko, by pokazać mu listki na drzewie, piękno tego świata, by pozwolić mu żyć tak jak Ono chce, zezwalając mu być sobą, pozwalając być wolnym. Bohaterkę poznajemy w czasie, gdy jest w ciąży, gdy zapozna...

Książka "Ono" Doroty Terakowskiej opowiada o Ewie - dziewczynie z małego miasteczka, która poszukuje sensu życia. Z początku wulgarna, momentami groteskowa, zmienia się nie do poznania od momentu, kiedy zachodzi w ciążę. Zdarzenie to zmienia nie tylko ją, ale i całe jej dotychczasowe życie. Od tego momentu Ewa zaczyna uważniej przyglądać się światu, aby móc go opisać swojemu dziecku. Opowiada mu o wszystkim, co jej zdaniem jest najbardziej istotne. Ewa przestaje przeklinać, kłamać. Razem z dziec...

"Ono" było już czwartą z kolei książką Doroty Terakowskiej, po którą sięgnęłam. Już wcześniej mianowałam ją swoją ulubioną pisarką i z wielką chęcią chciałam zabrać się za kolejną pozycję z listy jej utworów. Po każdej dotychczasowej książce płakałam. Po każdej bez wyjątku. Ta wpłynęła na mnie nieco inaczej. Już przyzwyczaiłam się do niezwykłego i w zasadzie niemożliwego do przewidzenia zakończenia książek Terakowskiej. I tym razem nie byłam zawiedziona. Jednak tym razem uroniłam tylko ...

Wiele osób zdążyło już dokładnie opisać co się dzieje w "Ono". A mnie przychodzi na myśl inna książka, która dotyka problemu aborcji, mianowicie "Dziecko pokuty" Francine Rivers. I uderza mnie, jak zupełnie różne postawy prezentują obie bohaterki. Obie zostały zgwałcone, obie początkowo nie chcą tego dziecka... I to właściwie koniec podobieństw. Ewa nie chce dziecka i już, już ma je usunąć. Ale oto dowiaduje się, że ten stworek, który się w niej zalągł, ma już rączki, powieki, uszka i całkiem...

Po obejrzeniu filmu "Ono" (świetna muzyka Mykietyna i Możdżera oraz rola drugoplanowa Walczewskiego) sięgnęłam po książkę Terakowskiej pod tym samym tytułem. Chciałam się dowiedzieć, jakie jest zakończenie, ale ani film, ani książka tego nie wyjaśnia. Przynajmniej mnie się tak wydaje - zakończenie jest co najmniej dwuznaczne. Ale nie to jest najistotniejsze i w filmie, i książce. Książka jest świetnym "czytadłem", mocno pesymistycznym i bardzo aktualnym, traktującym o bardzo przeciętnej ro...

Powieść "Ono" ma w sobie trochę magii, to fakt, ale przecież jest ona również niesamowicie dokuczliwa. Przedstawienie świata nam współczesnego w prosty i jasny sposób, z zarysowaniem wszystkich konturów naszej codzienności wokół zakupów, telewizora i lęku o złą opinię u sąsiadów, o to, że "sobie pomyślą", jest przykre, bo łatwo znaleźć echo postaw bohaterów w sobie, w najbliższych, no, albo... w sąsiadach. Czyli jednak w sąsiadach... Wydaje mi się, że, poza gorzkim rachunkiem współczesności i...

Zmarła niedawno Dorota Terakowska pisała książki pełne ciepła, nie bała się błądzić w meandrach niedostępnych zakamarków myśli dziewczynki z zespołem Downa w "Poczwarce", ani odkrywać czułości i miłości, tuż obok lęku, w sercu matki upośledzonego dziecka. Terakowska poruszała tematy trudne, uprzystępniała je tak, żeby można je było zaakceptować. Pisała opowieści pełne empatii i atencji dla drugiego człowieka; i takie właśnie też jest "Ono" – pełna ciepła opowieść o młodej dziewczynie spodziewają...

Zgadzam się z czytelnikami tego portalu, że książka ta mocno jest osadzona w naszych realiach, ale czy Was, młodych czytelników, nie przeraża takie pojęcie aborcji, jakby to było coś na porządku dziennym, bo dla mnie to coś nienaturalnego, że najprostszym sposobem jest zabicie życia!!! co prawda potrafię zrozumieć początkowe założenia Ewy, że to dziecko poczęło się nie z miłości, ale z przymusu, to jednak cieszę się, że Ewa zrezygnowała z aborcji i niechciane i niekochane dziecko stało się ważną...

Czytałam wiele książek tej autorki i byłam nimi naprawdę zachwycona... Kiedy zabrałam się za "Ono", byłam ciekawa, czy jest ona w stanie dorównać chociażby "Tam gdzie spadają Anioły" czy "Poczwarce". I naprawdę byłam wielce zaskoczona! Powieść ta była powalająca, tym bardziej, że interesuję się trochę aborcjami, a raczej ich zwalczaniem. Książka doskonale ujmuje problem tego zabiegu. Ukazuje, że aborcja jest naprawdę niepotrzebnym zabiegiem na świecie i jak wielka jest miłość macierzyńska i jej ...

Gdy w końcu w moje ręce wpadła kolejna upragniona książka tej autorki, zastanawiałam się, czy zawiodę się tak jak na "Samotności bogów", czy zachwycę się jak na "Tam gdzie spadają anioły". Od początku książka okazała się strzałem w dziesiątkę. Opowiada całkiem przeciętną historię, którą cały czas karmią nas gazety. Terakowska jednak opowiedziała tę przygnębiającą historię w zaskakująco magiczny sposób. Jednym słowem książka jest rewelacyjna, pochłonęłam ją wręcz i lubię do niej wracać. Oczywi...

Wspomnianą w temacie książkę po prostu "pochłonąłem", co nie znaczy jednak, że nie zastanowiłem się nad tym, co czytam. Wprost przeciwnie. "Ono" zmusza do myślenia, do spojrzenia na niektóre sprawy inaczej, do zastanowienia się nad ważnymi sprawami. Wydawałoby się banalna treść. Perypetie jednej z tysięcy polskich rodzin. W kolejnych retrospekcjach poznajemy losy jej członków. Ojca - muzyka-pianistę, któremu złamany nadgarstek przekreśla karierę, a "wpadka" z najpiękniejszą dziewczyną w miast...

Ostatnia powieść autorki bestsellerowej "Poczwarki".


Ewa ma dziewiętnaście lat. Mieszka z rodziną, czuje się jednak samotna. Marzy o lepszym życiu, o wyrwaniu się z ubogiego miasteczka gdzieś na południu Polski, o miłości, która odmieni jej los. Niejasne, wzięte z filmów wyobrażenia dziewczyny zderzają się z brutalną rzeczywistością. Staje przed wyborem. Szuka wskazówki na przyszłość, podpowiedzi, co dalej. Zaczyna patrzeć na wszystko, co ją otacza, oczami dziecka, które ma przyjść na świat. Próbuje mu ten świat objaśnić, a zarazem usprawiedliwić. I Ewa, i Ono muszą podjąć decyzję, czy wart jest wysiłku narodzin.


"Ono" to książka dla każdego, kto nie chce żyć pod kloszem.


DorotaTerakowska (1938-2004), autorka bestsellerowych książek (m.in. "Córka Czarownic", "Samotność Bogów", "Tam gdzie spadają Anioły", "W Krainie Kota", "Poczwarka"), zaczytywanych przez kilka pokoleń czytelników. Otrzymały one wiele wyróżnień i nagród, między innymi nominację do Paszportu "Polityki".


[Wydawnictwo Literackie, 2010]

Historię Ewy i jej dziecka opisali już inni, chciałam więc tylko opisać moje wrażenia po lekturze. Pochłonęłam „Ono” w kilka godzin, nie mogąc się oderwać. Czytałam do późnej nocy przy świetle nocnej lampki, a potem mocno zasnęłam i długo śniłam. Nie pamiętam o czym, ale to nieistotne. Książka porusza i to mocno. Trąca jakieś struny głęboko ukryte. To pewnie stąd te sny. Czytając Terakowską należy odrzucić cynizm, który każdy ma w sobie w większym lub mniejszym stopniu. Nie zniechęcam...

Jest to mądra, pouczająca książka, po którą naprawdę warto sięgnąć. Jestem zadowolona i myślę, że jeszcze nie raz ją przeczytam. Ma w sobie bardzo ważną treść, która przestrzega i uczy - szczególnie młode kobiety i dziewczyny...

Historia opowiadająca o polskich realiach, o zwykłych ludziach pragnących miłości i o młodej ofierze gwałtu, która zachodzi w ciążę. Niesamowicie kochana historia przyszłej matki rozmawiającej z jeszcze nienarodzonym dzieckiem. Cudowna, pełna miłości, jak każda książka Terakowskiej. Opowieść z niesamowitym zakończeniem i chociażby dla niego warto ją przeczytać.