Książka: 1Q84: Tom 1

Na początku odpowiem na zasadnicze pytanie, które zadaje każdy czytelnik recenzji – czy warto przeczytać "1Q84" Harukiego Murakamiego. Na pewno tak – to bardzo ciekawa, wciągająca powieść, od której trudno się oderwać. Szczerze polecam. Na tym możesz zakończyć lekturę tej recenzji – nie trać czasu i biegnij do biblioteki, księgarni, znajomego, u którego stoi ona na półce. Miłego czytania. Haruki Murakami to ulubiony pisarz mojej żony. Co roku szczerze kibicuje mu i przeżywa kolejne rozczarowa...

Z pozoru normalnie zaczynająca się powieść tego popularnego ostatnio, japońskiego pisarza już od początku ma wyczuwalny szczególny klimat. Zapowiedź niezwykłości pojawia się już w pierwszym rozdziale. Jest to pewnego rodzaju „magiczność”, „oczekiwanie”. Na co? Po przeczytaniu pierwszego tomu jeszcze nie wiem do końca, ale jest w tym coś nieuchwytnego, niewypowiedzianego słowami. Fabuła to snute naprzemiennie opowieści o dwóch postaciach. Co drugi rozdział dotyczy Aomame – płatnej morderczyni,...

„1Q84” to najnowsze dzieło japońskiego pisarza, wokół którego zrobił się duży szum, jako że jest to pierwsza dłuższa powieść po króciutkich „Po zmierzchu” i „O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu”, a ponadto już samym tytułem nawiązuje do powieści George’a Orwella. W związku z tym nastawić się można na utwór wybitny albo przynajmniej bardzo dobry, szczególnie że wszystkie książki Japończyka, które miałam przyjemność do tej pory czytać, są niezwykle czarujące i przyjemne w odbiorze. Wciągają, ich ...

Dwoje ludzi – Aomame i Tengo – i dwie opowiadane na przemian historie składają się na "1Q84", najnowszą powieść znanego japońskiego pisarza. Autor – którego dziadek był buddyjskim duchownym – studiował teatrologię, potem prowadził klub jazzowy. Swoją pierwszą książkę, "Hear the Wind Sing", napisał w wieku 30 lat. Wysłał ją na konkurs literacki i zdobył uznanie jurorów, zajmując pierwsze miejsce. Niedługo potem został obdarzony zaufaniem czytelników, którzy pokochali go za styl, wyobraźnię i mądr...

Do zapoznania się ze skośnookim Murakamim przymierzałem się od pewnego czasu. Bo sporo dobrego o nim czytałem. Bo miałem ochotę na literaturę o azjatyckim kolorycie. Bo dlaczego nie? Okazja przyszła do mnie sama, gdy ukazał się świeży „1Q84″, pierwszy tom intrygująco zapowiadającej się powieści, która w samej Japonii osiąga imponujące nakłady, a małe, żółte ludziki czytają jak opętane. Nie dziwota więc, iż po dodatkowym zapoznaniu się z notką z okładki (wyd. Muza, 2010) oczekiwałem, że będę miał...

„1Q84” to powieść zainspirowana przez „Rok 1984”. Poza tytułem trudno jednak doszukać się w pierwszym tomie bezpośredniego związku historii Murakamiego z antyutopią. Pojawiają się jednak pewne nawiązania do „Roku 1984” – przelotnie wspomniany (a jednocześnie zastąpiony czymś nowym) jest Big Brother, bohaterowie rozmawiają o powieści Orwella – wyjaśnione zostaje jej główne przesłanie; pojawia się też tajemnicza sekta, która, wedle skąpych informacji dostępnych na jej temat, jest organizacją o str...

Polski przekład "1Q84" autorstwa Anny Zielińskiej-Elliott jest czwartym na świecie (po koreańskim, chińskim i niderlandzkim) tłumaczeniem najnowszej powieści Harukiego Murakamiego.


Tytuł nawiązuje do "1984" George'a Orwella; po japońsku wyraz "dziewięć" wymawia się jak angielskie Q, a q nawiązuje do słowa "question" - pytanie.

Podobnie jak w "Kafce nad morzem", autor rozwija jednocześnie dwa wątki - rozdziały o numerach nieparzystych opowiadają historię kobiety imieniem Aomame, a rozdziały o numerach parzystych historię mężczyzny imieniem Tengo. Oboje w dzieciństwie się znali i wszystko wskazuje na to, że znów spotkają się dwadzieścia lat później.

Akcja rozgrywa się w roku 1984, więc, oczywiście, można znaleźć w niej kilka odwołań do powieści Orwella. Dominujące tematy to przemoc i okrucieństwo wobec kobiet oraz działalność sekt religijnych, przedstawionych jako organizacje fanatyczne i niebezpieczne. Wątek ten zdaje się do pewnego stopnia oparty na historii sekty Najwyższej Prawdy Aum, która w 1995 roku dokonała zamachu terrorystycznego w w tokijskim metrze. Autor buduje równoległe światy i wprowadza fantastyczne postaci, jak zawsze w mistrzowski sposób zaciera granice między rzeczywistością a literaturą.

[Muza S.A., 2010]

Pomysł był interesujący: dwoje zakochanych w sobie bohaterów, rozłączonych na blisko 20 lat, którzy próbują odnaleźć się nawzajem, wędrując między światem rzeczywistym a światem, w którym jest rok 1Q84 i na niebie świecą dwa księżyce. Jeśli dodamy do tego, że Tengo i Aomame mają co nieco na sumieniu oraz że odkrywają tajemnice podejrzanego religijnego kultu w towarzystwie dziwnej nastolatki, powieść może wydawać się jeszcze bardziej zachęcająca. Właśnie, może. Spotkałam się z wieloma pochlebnymi...