Książka: Władca cesarzy

[Uwaga: Spoilery są. Nie może być inaczej. Starałem się natomiast uniknąć tych najcięższych i myślę, że tekst ten nie popsuje nikomu przyjemności czytania "Władcy cesarzy". A jest raczej dla tych, którzy mają za sobą przynajmniej "Pożeglować do Sarancjum"] Twórczość Guya Gavriela Kaya znam tylko z tych książek, które zostały wydane w Polsce [*], czyli "Fionavarskiego Gobelinu", "Tigany" i dwuczęściowej "Sarantyńskiej mozaiki". Licząc woluminami jest to większa część jego dorobku, licząc tytuł...

Opowieść tę rozpoczyna strzała. Kawałek drewna zakończony grotem, w jednym kawałku pytanie, jak i odpowiedź. Strzała, która zabarwiona trucizną miała czelność zbrukać swą obecnością króla królów, Shirvana z Bassanii. Na szczęście w pobliżu znajdował się on. Syn żołnierza Zoraha, ten, który swe życie poświęcił walce z chorobami. Rustem, który za swe zasługi wyniesiony zostanie ponad innych, i wybierze się w drogę do Saracjum. Tylko jak zniesie rozstanie z jedną z żon? A może to tylko czyjś podstę...

Tom drugi "Sarantyńskiej mozaiki", którą tworzy też powieść "Pożeglować do Sarancjum".

Słynny mistrz układania mozaik, Kryspin, przybył do bajecznego miasta Sarancjum na wezwanie cesarza Valeriusa. Będąc człowiekiem, który żyje tylko dla sztuki, dla którego ambicja niewiele znaczy, pieniądze jeszcze mniej, a intrygi zupełnie nic, Kryspin pragnie jedynie zmierzyć się z wyzwaniem pod kopułą, która ma się stać wspaniałym sanktuarium i dziedzictwem cesarza.

Lecz pragnienie Kryspina nie zostanie spełnione. Miasto wrze od pogłosek o wojnie i spisków, a nieziemskie płomyki błyskają tajemniczo i znikają nocą wśród ulic. Valerius spogląda na zachód, ku ojczyźnie Kryspina, Varenie, by umocnić swoją władzę, a jego plan może mieć opłakane skutki dla rodziny i znajomych Kryspina.

Lojalność wobec ojczyzny wiele kosztuje Kryspina, ponieważ los układacza mozaik splótł się z losami Valeriusa, cesarzowej oraz młodej królowej Gisel, jego własnej monarchini, wygnanej do Sarancjum...

[Zysk i S-ka, 2004]

Bardziej mi się podobała pierwsza część i, jak widzę, jestem w mniejszości. Jednak początkowe partie "Władcy cesarzy" jakby się Kayowi wymknęły spod kontroli. Uwaga, zamierzam wspomnieć o kilku wydarzeniach (nie, zakończenia nie zdradzę :)), o których możesz nie chcieć wiedzieć, zanim nie doczytasz książki do końca (niby nic ważnego, ale wolę ostrzec). Trudno mi się na niektóre propozycje zgodzić. Dlaczego król królów, człowiek rozsądny i myślący, miałby wysyłać swojego najlepszego lekarza w ...