Książka: Córka łupieżcy

Istnieje teoria (a istnieje, bo ją wymyśliłem przed momentem), że krótkie powieści są odpowiednie dla czytelnika, który chciałby poznać danego autora – sprawdzić jego styl, wiedzę, zakres wyobraźni. No, przekonać się, czy pisarz mu "leży". Ale to tylko teoria, bo mała objętość książki może także ograniczać walory autora, który potrzebuje przestrzeni, by rozwinąć skrzydła swojej imaginacji, rozłożyć przed czytelnikiem dywan erudycji i pozwolić mu się po nim przechadzać. Gdybym rozpoczął znajomość...

Bohaterka książki, osiemnastoletnia Zuzanna Klejn, żyje sobie spokojnie w Krakowie, w roku bardzo przyszłym. Dosyć dla niej nieoczekiwanie dostaje wiadomość, że jej od dawna nieżyjący ojciec zostawił jej spadek, który dopiero teraz może odebrać. Spadek ów prezentuje się tajemniczo - niezwykły naszyjnik, broń, mapa, pieniądze - i jako taki stanowi zarzewie wielkiej przygody. Oto bowiem nagle, w sposób zupełnie zaskakujący, pojawia się przed nią Miasto. Czasy, w których żyje bohaterka bardzo ró...

Do tej mikropowieści zasiadałem kilka razy, ciągle zniechęcając się po kilku stronach. Początek naprawdę jest trudny, nawet jak na Dukaja. Przeczytałem chyba wszystko, co on do tej pory napisał, i lubię jego manierę sypania terminami technicznymi. Tutaj jednak przechodzi on samego siebie, bez żadnego wyjaśnienia sypiąc pojęciami nie mającymi żadnych odpowiedników w dzisiejszym świecie, a często nawet w SF. Maszyna chtoniczna (daleki potomek komputera? krystalizuje się?), lsen (telepatia? sen? cz...

Wszystko już było - teraz królową nauk jest archeologia.


Zuzanna Klajn w swe osiemnaste urodziny otrzymuje klucz do tajemnic zmarłego ojca-archeologa - i znajduje Miasto: odbicie wszystkich miast kiedykolwiek zbudowanych, przez ludzi i nieludzi, w tym wszechświecie i poprzednich, skarbnicę wiedzy wszelkiej i pole zmagań między Potęgami.

Jakie sekrety Miasta odkrył ojciec Zuzanny? Czy możemy zamieszkać w domach bogów i pozostać ludźmi? Do którego świata należy sama Zuzanna, dziecko Miasta?

"Czarnobrody grubas z małą dziewczynką na ramionach - wędrowali tymi alejami, pokazywał jej, nierozumiejącej, posągi nieludzkie i domy hermetyczne, zakazane pisma, niewidzialne malunki, straszne krajobrazy wszechświata".

Zapraszamy na spacer ulicami nieskończoności - do przedwiecznego miasta tajemnic.

"Z oczyma szeroko rozwartymi i ustami niedomkniętymi, naprzeciw trzem słońcom, pięciu księżycom, równinom purpurowym, lodowym cmentarzom, dymom wulkanów, zorzom czarnym - i tym bezimiennym metropoliom starożytnym, ku którym Miasto bezustannie lgnie".

[Wydawnictwo Literackie, 2009]