Książka: Maria Antonina

Wbrew pozorom uważam, że historyczne książki są pasjonujące (oczywiście o ile są dobrze napisane) i szkoda, że nie wpadły mi w ręce jeszcze w czasie szkoły – na pewno łatwiej przyswajałabym historię w takiej postaci. Stefan Zweig opowiada historię życia Marii Antoniny, królowej Francji, która zginęła na gilotynie podczas Rewolucji Francuskiej. Opowiada ją w taki sposób, że rzuca zupełnie nowe światło na tę postać znaną z podręczników jako lekkomyślna, żeby nie powiedzieć głupia, osoba zajęta ...

Napisanie historii królowej Marii Antoniny oznacza wznowienie procesu [...], w którym strona oskarżająca i obrona zawzięcie ze sobą dyskutują. Ton namiętny wprowadzili do rozprawy oskarżyciele. Aby ugodzić w królestwo, musiała rewolucja dotknąć kobietę. [...]

W procesie Marii Antoniny nie pominięto ani jednego środka, ani jednego oszczerstwa, aby osiągnąć cel, którym było zaprowadzenie nieszczęsnej kobiety na szafot. Zarzucono jej bez namysłu wszystkie występki, jakie istnieć mogły [...]. Nawet w przybytku sprawiedliwości, w sali sądowej, publiczny oskarżyciel patetycznie porównywał "wdowę Capet" z najsławniejszymi historycznymi rozpustnicami, z Messaliną, Agrypiną i Fredegundą.

fragment wstępu

[Wydawnictwo "Śląsk", 1990]