Chyba w każdym z nas tkwi jeszcze dziecko, które gdzieś głęboko nosi wspomnienie z dzieciństwa o magicznych krainach, zaczarowanych stworzeniach, wiedźmach, jednorożcu i oczywiście wielkiej miłości. Pamiętamy baśnie i bajki, które oglądaliśmy i gdzieś w środku trochę tęsknimy za tą dziecięcą naiwnością, chwilą, w której wierzy się w rzeczy niemożliwe.

Wspaniale było sięgnąć po "Gwiezdny pył" i na chwilę odpłynąć w stronę tych zaczarowanych krain. Mamy tu bowiem młodego Tristana Thorna, mieszkającego w wiosce zwanej Murem, położonej zaraz obok Krainy Czarów. Nasz bohater gotów jest zrobić wszystko, by zdobyć serce pięknej Victorii, gotów jest nawet przynieść jej gwiazdę, która spada pewnej nocy do Krainy Czarów…

Gwiezdny pył może się wydać opowieścią jak każda inna, jednak napisana pięknym, lekkim poetyckim językiem, okraszona osobliwym humorem, jest współczesną baśnią dla dorosłych o miłości, przyjaźni i magii, która bez wątpienia zasługuje na uwagę. To książka idealna do poduszki, na zimowe chłodne wieczory.

Wydany w roku 1998 "Gwiezdny pył" bestsellerowego pisarza Neila Gaimana, druga samodzielna powieść tego autora, był nominowany do nagrody Locusa i zdobył Mythopoeic Fantasy Award – wyróżnienie przyznawane fantastyce nawiązującej do mitów, legend i baśni.


[tekst ukazał się na mojej stronie internetowej]