Raz w roku w Skiroławkach (Nienacki Zbigniew (właśc. Nowicki Zbigniew Tomasz))

Wielki las (Nienacki Zbigniew (właśc. Nowicki Zbigniew Tomasz))

Uwodziciel (Nienacki Zbigniew (właśc. Nowicki Zbigniew Tomasz))

Nienackim interesowałem się od dawna, to znaczy odkąd byłem takim małym szczurkiem i czytałem Pana Samochodzika. Potem przerwa, dość długa od Zbyszka, a następnie ta fantastyczna trylogia piastowska. Później, Raz w roku, Wielki las, Uwodziciel...
I, kiedy tak przeanalizować twórczość Pana Nienackiego, to przypomina się takie zdanie wygłaszane nie raz przez nauczycieli jeszcze w szkole średniej. "Miasto, albo przyroda jest bohaterem utworu". Coś takiego dostrzegam u Pana Nienackiego. Tyle, że to nie przyroda, ani nie miasto jest tym bohaterem. Staje się nim seksualność. Szeroko pojęta seksualność, bo to nie tylko jakieś opisy scen erotycznych, ale sam klimat utworu. To tak, jakby seks był kolejną postacią utworu, jakimś rodzajem tajemnej siły albo pogańskiego bożka, który kieruje poczynaniami różnych ludzi. Spotkałem się z zarzutami kierowanymi do książek Pana Nienackiego, że pornograficzne, że wypaczają i tak dalej. A dla mnie, to nieczęsto spotykane w literaturze pięknej przedstawienie tak wyraziście poglądów pana Freuda, z dodaną aurą z jednej strony tajemniczego mistycyzmu, a z drugiej pewnego rodzaju zwierzęcości. Dziś w literaturze wiele jest seksu, ale nie spotkałem nikogo, kto pisałby o nim w taki sposób jak Nienacki.