Całuj mnie, najmilejszy; wargi masz jak wino,
jak wino mnie odurza smak twojej miłości.
Samo imię twe pachnie łakomym dziewczynom
wonnym olejkiem – sługą ich piękności.
Weź mnie wreszcie, wbiegnijmy na twoje komnaty,
daj się sobą nacieszyć i weselić społu:
pijąc miłość piłabym bez tchu, do zatraty -
potężniejszego nie zaznam żywiołu.*


O, jakże świetna jesteś, jak dorodna!
Patrzeć na ciebie to rozkosz spełniona -
tyś jak ta palma smukła – westchnień godna,
a piersi twoje – dzwonne winne grona.
Rzekłem więc: wdrapię się i na tę palmę,
pierwszy z niej zerwę kiść słodkich daktyli –
piersi ośpiewam tym miłosnym psalmem,
bom nigdy równej z tą nie przeżył chwili!
Twój oddech pachnie jabłek świeżych koszem,
usta jak wino wystałe mnie poją -
w zębach, na wargach ten luby smak noszę,
boś ty jest cała winną ucztą moją**


---
* Bohdan Drozdowski, "Salomonowa Pieśń nad Pieśniami. Nowy przekład", wyd. tCHu doM wYdawniczy, 2005, s. 9.
** Ibid., s. 41.