Recenzent: Kinga Młynarska


Zapewne każdy pisarz przystępując do pracy nad nowym utworem marzy o napisaniu światowego bestselleru. Twórcy prześcigają się w oryginalnych pomysłach, wznoszą na wyżyny swoich literackich umiejętności, ale czy pośród wszystkich pozycji na rynku można wskazać tę, która zasługuje na miano najlepszej książki świata?

Tytus Jensen, bohater powieści Petera Stjernströma, to literat w sile wieku, który okres świetności ma za sobą. Choć uznany i nadal ceniony, nie jest już w stanie stworzyć niczego dobrego. Gwoździem do trumny jego kariery wydaje się jego skłonność do używek – Tytus nie potrafi funkcjonować bez alkoholu i papierosów. Deprecjonuje go też fakt, że jego największym konkurentem jest młody poeta, Eddie X. Ci dwaj żyją w zbyt ciasnym dla nich – pod względem artystycznym – świecie. Obydwaj mają wielkie ambicje i duże możliwości. Doskonale znają też reguły, jakimi rządzi się współczesność – dziś ludzie łakną taniej rozrywki, niewymagającej od nich intelektualnego zaangażowania. Eddie jest sprytny i potrafi to wykorzystać organizując dziwaczne imprezy „kulturalne”, na których odbiorcy dostają to, po co przyszli, np. wygłupy podchmielonego Tytusa czytającego przypadkowe teksty. Podczas jednej z pijackich pogawędek bohaterowie wpadają na pomysł napisania „najlepszej książki na świecie”. Wielką frajdę sprawia im wymyślanie konstrukcji, kreacji bohaterów itd. W tajemnicy przed sobą podejmują się tego zadania. Rozpoczyna się wyścig. Kto pierwszy ukończy swoje dzieło, z pewnością zostanie królem literatury, a jego panowanie będzie trwało długo.

Co musi mieć w sobie najlepsza książka świata? To proste! Wszystko, czego potrzebują czytelnicy – każdy musi znaleźć tu coś dla siebie, czegoś się nauczyć, poczuć emocje itp. Jensen ma gotową receptę na bestseller, potrzebuje wyłącznie odrobiny silnej woli (warunkiem jest jego trzeźwość). Czy pokusy nie okażą się jednak silniejsze niż ambicje? Przed bohaterem wielkie wyzwanie – to nie tylko sprawdzian jego literackich możliwości, ale przede wszystkim egzamin z samodyscypliny.

W założeniu Tytusa najlepsza książka powinna zawierać elementy powieści kryminalnej, poradnika, książki kucharskiej, rozmaite ciekawostki czy aluzje do tekstów kultury. Fragmenty, które nam prezentuje są rzeczywiście wielce obiecujące. Zbierając materiały, szukając inspiracji mężczyzna odkrywa świat na nowo, wiele się dowiaduje, przede wszystkim o sobie samym.

Ale kto jest bliższy napisania genialnej powieści? Jak wiadomo – gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta: „najlepszą książkę na świecie” napisał… Peter Stjernström! Swobodny styl i humor sprawiają, że świetnie bawimy się podczas lektury, rywalizacja między pisarzami wprowadza m.in. wątek kryminalny, nie brakuje tu także literackiego poradnika duchowego (metamorfoza jednego z bohaterów). Autor posługuje się również ironią i aluzją, wplata kilka nowinek z życia sławnego malarza, snuje rozważania na temat sztuki i literatury – mówi o pragnieniach i wyobrażeniach artysty oraz oczekiwaniach odbiorców, a także daje wskazówki, jak napisać księgarski hit.

„Najlepsza książka na świecie” to metapowieść wielopoziomowa, od czystej, lekkiej rozrywki, przez kurs pisania bestselleru w fabularnej wersji, po powieść psychologiczną. Peter Stjernström dopiero wkracza na polski rynek (to jego druga pozycja wydana u nas), ale już jawi się jako twórca wszechstronny, niezwykle ciekawy i świeży głos we współczesnej literaturze światowej. I celnie trafia w czytelnicze oczekiwania!




Autor: Peter Stjernström
Tytuł: Najlepsza książka na świecie
Tłumaczenie: Emilia Fabisiak
Wydawca: Świat Książki, 2016
Liczba stron: 358

Ocena recenzenta: 5/6


Kinga Młynarska jest autorką bloga dajprzeczytac.blogspot.com