No i mamy nowy tom zatytułowany Sowie Zwierciadło (Pilipiuk Andrzej (pseud. Olszakowski Tomasz))
Poprzednie przeczytałem, a raczej przesłuchałem z dużym zainteresowaniem i wyrażałem się o nich bardzo pochlebnie. Autor włożył w nie nie tylko pomysły, ale kawał dobrej, rzetelnej roboty. W "Sowim zwierciadle" nie zmieniły sposobu pracy, niemniej chyba coraz bardziej lubi swoje konserwatywne poglądy: tradycja, przywiązanie do kościoła katolickiego, honor, ojczyzna, szlachetne zrywy etc. Nic w tym złego nie widzę, ale jest w tym tomie tych starych patriotycznych tęsknot trochę za dużo. Niekiedy powieść robi się wręcz etnologiczno-społeczna.
Zestawienie dwóch rzeczywistości - dziewiętnastowiecznej Kongresówki i współczesnej Polski, której autor chyba nie bardzo lubi, daje dobre rezultaty.
Jak zwykle mam wielkie obawy przed tego rodzaju kontynuacjami. Nie zawiodłem się jednak bardzo. "Sowie zwierciadło" znajdzie dobre miejsce w bibliotece publicznej w Wildze.