Alicja? Coś niesamowitego! Historia, której bohaterem jest życiowy nieudacznik z warszawskiego dna i czternastoletnia dziewczynka z demonem schowanym za źrenicami. Dziwne uczucie i cena, którą przyjdzie za nie zapłacić.

Po wydarzeniach z tomu pierwszego Alicja znika, a Aleks zostaje skatowany w cieniu kontenera na śmieci, w brudnym zaułku Warszawy. Na ramieniu znów ciąży Czarny Kruk i - wedle oczekiwań - pojawia się Przewodnik. Ciemny Las stoi otworem...

Tylko czym jest Ciemny Las? Gdzie ma swój początek i dlaczego Kruk, w chórze z Przewodnikiem twierdzą, że nie można z niego wyjść, zarazem obiecując Aleksowi, że wkrótce wróci z Alicją do domu? Dlaczego w porcie bezczelnie cumuje okręt z wrogimi proporcami? Skąd wszyscy wiedzą kim jest Aleks? I z jakiego powodu Alicji pilnuje Fafnir?

"Alicja i Ciemny Las" to istny majstersztyk; symfonia niepokoju, lęku, gniewu i bólu, załamania, poczucia niesprawiedliwości oraz niemocy - w końcu - miłości, opieki i poświęcenia. Niezwykła lektura, niebezpiecznie wciągająca i magiczna.

Książka naprawdę mi się podobała i wrócę do niej nie raz - tym bardziej, że nie jest to opasłe tomisko. Czyta się niezwykle przyjemnie i dosyć szybko. Klimat udziela się już od pierwszych stron, w taki sposób, że po przebudzeniu oczekuje się Czarnego Kruka na swojej piersi. Choć ta część pozostaje zrozumiała czytana "solo", to polecam także zagłębić się w pierwszy tom - jest równie wyjątkowy.

[Recenzja wcześniej umieszczona w internecie]