Kiedy sięgałam po tę książkę, wiedziałam jedynie, że jest to historia prawdziwa, opowiadająca historię dziewczyny pochodzącej z namiotu nomadów.

Postanowiłam ją przeczytać, gdyż od zawsze interesowały mnie kultury i tradycje innych krajów. Z każdym słowem, które pochłaniałam, stawałam się coraz bardziej wrażliwa na to, co działo/dzieje się z niektórymi dziewczynkami mieszkającymi w Afryce. Chodzi mi tutaj oczywiście o obrzezanie młodych kobiet i zasady, jakie są wyznawane w tamtych krajach, zasady, według których kobieta nie ma prawa głosu.

Z pewnością nie jest to opowieść dla osób, które spodziewają się całkowicie szczęśliwego zakończenia, zabawnych wątków i wielkich historii miłosnych. Jest to raczej historia, która uczy nas, jak ważna dla niektórych narodów jest tradycja i jaki ból potrafi ona spowodować w wielu momentach ludzkiego życia. Historia młodej dziewczyny, która tak wiele musiała przejść, by być wolnym człowiekiem, mieszkającym jednak daleko od swojej ojczyzny i bliskich...

Polecam książkę wszystkim tym, którzy są wrażliwi na cierpienie drugiego człowieka.