Apetyt rośnie w miarę jedzenia. Ta prawda sprawdza się po raz kolejny, gdy sięgamy po "Tunele". Magiczny świat podziemi skrywa niejedną tajemnicę i pewnie każdy, kto sięga po tę książkę, całkowicie zdaje sobie z tego sprawę, ale prawdziwe zaskoczenie czeka w głębi tuneli. Głównych bohaterów: Willa Burrowsa i jego przyjaciela Chestera czekają zmiany; jak wielkie to będą zmiany - nie potrafimy sobie nawet wyobrazić.

Will, który jest odrzucony przez swoich rówieśników z powodu nieco odmiennego wyglądu, dopiero poznaje smak przyjaźni. Między nim a Chesterem rodzi się więź, która sprawi, że chłopiec powierzy przyjacielowi swój największy sekret: zamiłowanie do archeologii. Nieoczekiwanie jednak ojciec Willa zaginie, a dwójka przyjaciół postanowi podążyć jego tropem, nie zdając sobie jednak sprawy, jak wielkie czeka ich niebezpieczeństwo...

Pierwsze rozdziały książki przemykają powoli, otwierając niezliczone furtki niewyjaśnionych i dziwnych sytuacji - furtki, które w pewnym momencie będą musiały się zamknąć, by wyjaśniły się tajemnice. Ale przedtem czeka nas jeszcze długa droga. Długa, choć jednocześnie krótka; przychodzi w końcu taki moment, kiedy nie potrafimy się już oderwać od stronic książki. Niesamowite przygody, ekscytujące i niebezpieczne zarazem, porywają nas w głąb ziemi i nie pozwalają o sobie zapomnieć. Piękna narracja pozwala nam odkryć każdy szczegół podziemnego świata i zapomnieć o otaczającej rzeczywistości. W naszym umyśle lotem błyskawicy przesuwają się szczegółowe i barwne obrazy: twarz jasnowłosego chłopca, ponurzy mężczyźni w czarnych płaszczach, kapeluszach i okularach czy dziewczyna przebrana za Cygankę. Obrazy te są tak realne, tak prawdziwe, że ma się niemal wrażenie, iż samemu bierze się udział w tej ekscytującej przygodzie. Jest ona jednak pełna niebezpieczeństw i niesie z sobą pytanie: co dalej? Właśnie to pytanie jest w tej książce tak magiczne, chęć dowiedzenia się, co się stanie z dwójką chłopców, którzy poszli w nieznane, przyciąga do czytania jak magnes. "Tunele" przenoszą nas w świat fantazji, raczą niezwykłą przygodą i choć nie ma w nich cienia czarów, jestem przekonana, że spodobają się miłośnikom sagi o młodym czarodzieju, mają tak samo wartką i świeżą akcję, a w porównaniu z pierwszym tomem przygód Harry'ego jeszcze lepszą i szybszą. Cieszę się, że po zakończeniu przygód Pottera ciągle mamy jeszcze na co czekać - na nową, porywającą przygodę, za którą będziemy tęsknić. I myślę, że dzisiaj z całą mocą mogę powiedzieć: jeśli sądzisz, że w dobie komputerów sztuka czytania zanikła, zwłaszcza wśród dzieci, to niezawodny znak, że jesteś... Styksem!