Dodany: 06.02.2008 22:17|Autor:

Książka: Hyperion
Simmons Dan
Notę wprowadził(a): Astral

nota wydawcy


Nowe, poprawione, wydanie najsłynniejszej powieści fantastycznej wszech czasów.

"Hyperion" został nagrodzony Hugonem w 1990 r. oraz otrzymał nagrodę miesięcznika "Locus".

W obliczu zbliżającej się nieuchronnie międzygalaktycznej wojny na planetę Hyperion przybywa siedmioro pielgrzymów: Kapłan, Żołnierz, Uczony, Poeta, Kapitan, Detektyw i Konsul. Mają za zadanie dotrzeć do mitycznych grobowców, by znaleźć w nich budzącą grozę istotę. Zna ona jednak, być może, metodę, która pozwoli zapobiec zagładzie całej ludzkości. Każdy z pielgrzymów będzie mógł przedstawić jej swoją prośbę, lecz wysłuchany zostanie tylko jeden. Pozostali będą musieli zginąć.

Nazwa powieści, jak i pomysł został przez Simmonsa zaczerpnięty z twórczości wybitnego poety angielskiego romantyzmu, Johna Keatsa. Również w hołdzie dla poety Simmons umieścił w swojej opowieści postać odrodzonego poety.


Dan Simmons (ur. 4 kwietnia 1948 w Peoria w stanie Illinois) to amerykański pisarz science fiction. Laureat wielu nagród i wyróżnień. Stopnie naukowe zdobywał w Webash College - licencjat oraz na Uniwersytecie Waszyngtona w St. Louis - stopień magistra w dziedzinie pedagogiki. Od tego czasu, czyli roku 1971, przez kolejne 18 lat pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej.

Simmons należy do nielicznego grona pisarzy, którzy nie trzymają się jednego, ściśle określonego nurtu literackiego, lecz z równą swobodą piszą zarówno książki science fiction, horrory, fantasy, kryminały, jak i powieści historyczne.

W przygotowaniu [...] kinowa superprodukcja w reżyserii Martina Scorsese.

[Mag, 2008]

(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.

Wyświetleń: 5836
Dodaj komentarz
Przeczytaj komentarze
ilość komentarzy: 1
Użytkownik: reniferze 10.05.2017 08:47 napisał(a):
Odpowiedź na: Nowe, poprawione, wydanie... | Astral
Jedna z recenzji zatytułowana jest "Nie oczekuj, a nie będziesz rozczarowany" - i to chyba najlepiej podsumowuje moje wrażenia z tej powieści. Sama forma bardzo mi odpowiadała, lubię opowiadania, więc związanie ich w ten sposób było w porządku. Ale autor prześlizguje się po wielu tematach i wątkach, rzadko wnika w psychologię postaci. Kolejne części są bardzo nierówne - np. opowieść Weintrauba świetna, ale już Lamii słabiutka. Otwarte zakończenie (wiem, wiem, związane z podziałem na dwa tomy wymuszonym przez wydawcę) skutkuje tym, że nie wiem, czy chcę czytać dalej. Gdyby te dwa tomy zebrać w jeden, z pewnością siłą rozpędu bym przeczytała. Mam mieszane uczucia, ale dominuje jednak rozczarowanie.
Patronaty Biblionetki
Biblionetka potrzebuje opiekunów
Recenzje

Użytkownicy polecają:

Redakcja poleca: