Książka Grzegorza Kozery „Berlin, późne lato” to opowieść o człowieku, który w bombardowanym Berlinie doświadcza miłości i poczucia zrozumienia. Co ciekawe, uczucie, jakie będzie mu dane przeżyć mimo dramatycznej zawieruchy wojny, nada jego życiu głębszy sens.

Utwór ukazuje świat cierpienia, gdzie ideologia nazizmu popycha ludzi do czynów niegodnych. Kreśli też obraz społeczeństwa rozwarstwionego, w którym nikt nie może czuć się bezpiecznie. Poprzez postawy bohaterów pokazuje, jak daleko gotów jest posunąć się człowiek, by ratować własne życie. Spadające bomby i wszechobecne poczucie lęku nie jest jednak w stanie zagłuszyć uczuć. Ta jakże banalna prawda zyskuje na znaczeniu, gdy dokładniej przyjrzymy się relacji samotnego księgarza i młodej Polki.

Bo przecież na miłość nigdy nie jest za późno i zawsze przychodzi nie w porę.