Zwykli ludzie, zwykłe problemy, a jednak niezwykła opowieść. Historia Anny, bohaterki „W nadziei na lepsze jutro” odzwierciedla codzienność wielu trzydziestolatek. Dylematy, jakie stawia przed nią życie, skomplikowane życie prywatne, trudne decyzje i jeszcze trudniejsze sytuacje, z których bohaterka nie zawsze wychodzi zwycięsko.

Wiele w tej opowieści emocji. Autorka, Ewa Bauer skupiła się przede wszystkim na uczuciach i właśnie dlatego powieść jest inna od wszystkich. Wciągająca, interesująca, ciekawa.

Bohaterowie książki, Anna i Robert oraz kilka osób, z którymi zetknął ich los, zachowują się czasami jak nastolatki, dla których liczy się tylko tu i teraz. Nie myślą o konsekwencjach swoich decyzji, nie liczą się z otaczającymi ich ludźmi. A jednak pokonują przeszkody, które życie stawia przed nimi.

Mimo smutku, który przewija się przez całą książkę, po przeczytaniu jej miałam wrażenie, że świat stoi otworem przed każdym, kto zechce do niego zajrzeć. Nie ma rzeczy niemożliwych, los czasami nam sprzyja, a czasami grozi palcem.

„W nadziei na lepsze jutro” zabiera nas w podróż nie tylko po życiu bohaterów, ale także po świecie. Widać, że autorka kocha podróże i wiele z nich wnosi do książki. Zwiedzamy Hiszpanię, Niemcy, Brazylię, Grecję, Francję, a nawet RPA. Mieszanka kulturowa dodaje powieści ciepła i kolorów, dzięki czemu staje się ona radośniejsza.

Książka napisana przez kobietę i zdecydowanie dla kobiet. Z zainteresowaniem czekam na drugi tom, który, mam nadzieję, rozwiąże dotychczasowe problemy.