Recenzja książki Dzieci z Bullerbyn • Lindgren Astrid • opinie, oceny

Dodany: 26.08.2006 16:08|Autor: Magda_lena16

Kup teraz

Książka: Dzieci z Bullerbyn
Lindgren Astrid

"Dzieci z Bullerbyn" - książką mojego dzieciństwa

"Nazywam się Lisa. Jestem dziewczynką, to chyba od razu widać z imienia. Mam siedem lat i wkrótce skończę osiem"*.

Tak zaczyna się chyba najsławniejsza książka Astrid Lindgren. Jest to jedna z ukochanych historii mojego dzieciństwa i nawet po wielu latach mam czasami ochotę do niej powrócić.

Bullerbyn to malutka wioska, w której wychowuje się siódemka dzieci. Główna bohaterka - Lisa mieszka wraz z braćmi Lassem i Bossem w Zagrodzie Środkowej. Zagrodę Północną zamieszkują Britta i Anna, zaś Zagrodę Południową Olle oraz jego mała siostrzyczka Kerstin. I to jest w zasadzie najważniejsze, co o samej fabule można powiedzieć.

Kto chce wiedzieć więcej, koniecznie musi książkę przeczytać. Naprawdę warto!

Jest to książka, do której jeszcze nie raz będę powracać. Pełna ciepła i niebanalnego poczucia humoru, przedstawia szczęśliwe i pełne przygód dzieciństwo mieszkańców małej wioski. Z pozoru jest to prosta historyjka widziana oczami kilkuletniej Lisy. Tak naprawdę jednak "Dzieci z Bullerbyn" są dla mnie piękną opowieścią o dzieciństwie, marzeniach i beztrosce.

---
* Astrid Lindgren, "Dzieci z Bullerbyn", tłumaczyła Irena Wyszomirska, wydawnictwo: Nasza Księgarnia, 1971.

(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.

Podziel się:

Dodaj komentarz

Przeczytaj komentarze

ilość komentarzy: 16

Użytkownik: Żana 15.10.2006 16:49 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

Ja jestem Żaneta mam 9 lat i jestem w trzeciej części tej ksiażki popieram to że ta książka jest bardzo ciekawa i pełna przygód Lisy.Przepiszę początek tej książki:
MY-DZIECI Z BULLERBYN
Nazywam się Lisa. Jestem dziewczynką ti chyba od razu widać z imienia. Mam siedem Lat i wkródce skończę osiem.
Czasem mama mówi:
-Jesteś dużą córeczką mamy, możesz więc dziś chyba wytrzeć naczynia... Czasem zaś Lasse i Bosse mówią:
-Takie brzdące nie mogą się z nami bawić w indian jesteś za mała! Dlatego też czasami zastanawiam się czy jestem mała,czy duża.Jeśli jedni uważaja,że jestem duża, a drudzy,że jestem mała, to pewno jestem w sam raz.(..) Siedmioletnia Lisa ma dwóch braci czasem myśli więc, że jest to niesprawiedliwe a czase że ma farta.To jest moja ulubiona książka ma 380 str. a ja jestem 253o nie do jutra mam przeczytać całą ksiażkę!

Linka Odpowiedz

Użytkownik: jednodrugim 29.12.2006 17:43 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

najlepsza ksiązka dzieciństwa

Linka Odpowiedz

Użytkownik: Animka 29.12.2006 20:48 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

Rzeczywiście wyjątkowa książka. Pierwsza lektura, której nie przeczytałam. Jak dla mnie była denna, nieciekawa i zniechęcająca. Nie przeczytałam jej ileś tam lat temu i pewnie już nigdy nie przeczytam. Doszłam do połowy. Brednie nie z tej Ziemi...

Linka Odpowiedz

Użytkownik: harriet 24.11.2008 19:06 napisał(a):
Odpowiedź na: Rzeczywiście wyjątkowa ks... | Animka

Zaryzykuje stwierdzenie, że powodem niechęci do tej książki może być brak takich nieodzownych dla dzieci "bredni" w czasach Twego własnego dziecięctwa.
Dla ludzi mających za sobą magiczne lata beztroski "Dzieci z Bullerbyn" to cofnięcie się w czasie

Linka Odpowiedz

Użytkownik: a.maja134 31.05.2007 19:52 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

Chociaż czytałam tą książkę kilka lat temu, bardzo dobrze pamiętam losy małych przyjaciół. Zachęcam do czytania szczególnie dzieci.

Linka Odpowiedz

Użytkownik: ayashi 20.11.2007 00:16 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

niezapomniana książka z dziecińśtwa :)

Linka Odpowiedz

Użytkownik: perfectionist 11.12.2007 17:14 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

Co prawda dość dawno nie czytałam, ale zdarzyło mi się to wiele razy ;) Najczęściej "gdy nie miałam nic innego do przeczytania" sięgałam właśnie po nią i cały czas z tymi samymi emocjami czytałam ;). Tak jak inni stwierdzili, jest to jedyna książka, którą przeczytałam kilka, kilkanaście razy ;).
Pozdrawiam ;).

Linka Odpowiedz

Użytkownik: abb 17.12.2007 10:50 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

''Dzieci z Bullerbyn"
Jest to książka przeznaczona dla Dzieci w wieku przedszkolnym!
Smalandia, największa południowa prowincja Szwecji, w której toczy się akcja "Dzieci z Bullerbyn", nie jest zasobna, ziemia jest tu kamienista.
W Książce opisane są przygody kilku przyjaciół. Dzieci o imionach:Lasse,Bosse,Olle,Lisa,Britta i Anna są w jednakowym wieku.Wszyscy przyjaciele mają po dziewięć lat, mieszkaja w tym samym miasteczku ale w innych "zagrodach"-północnej,południowej
W tej opowieści jest coś co bywa marzeniem każdego dziecka-rodzice są tu niewidzialni.Ośmio-, dziewięciolatki wypływają same łódką na jezioro, pływają, wspinają się po skałach, spędzają dzień na wyspie.Dzieci z Bullerbyn dużo pracują: kopią kartofle, pielą rzepę, uczestniczą w zwózce siana. Ale zawsze towarzyszy temu zabawa, np. skoki z najwyższych snopów.Dzieci nie tylko bawią sie ale także pomagaja rodzicom! Jest to szczęście mieć takie kochane dzieci.. A to wydaje się przecież człowiekowi prawie zawsze dostępne.

Linka Odpowiedz

Użytkownik: użytkownik usunięty 17.12.2007 15:24 napisał(a):
Odpowiedź na: ''Dzieci z Bullerbyn"... | abb

Tak dla ścisłości: na pewno nie są w tym samym wieku. Na początku książeczki Lisa i Anna mają 7 lat, Bosse i Olle 8, Lasse i Britta 9. W tym wieku to dość znaczna różnica. Nie sądzę też, żeby była to książka dla przedszkolaków, choć oczywiście mogą ją czytać, bo nie ma tam nic, czego by nie rozumiały. Ale zdaje mi się, że jest to lektura dla klasy 3 szkoły podstawowej.

Linka Odpowiedz

Użytkownik: MELCIA 24.07.2011 18:26 napisał(a):
Odpowiedź na: Tak dla ścisłości: na pew... | użytkownik usunięty

Ja przeczytałam w wieku sześciu lat i bardzo mi się podobała.

Linka Odpowiedz

Użytkownik: użytkownik usunięty 17.12.2007 15:39 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

Ja ma 24 lata, a nadal uwielbiam tę książkę. Jest w niej coś, czego nie potrafię wyrazić. Czytam i niemal czuję zapach wypiekanych ciasteczek i nastrój przedświąteczny. Przypomina mi moje dzieciństwo na wsi, zabawy z przyjaciółmi, np. skakanie z wysokiego muru na stóg siana. Przypominają mi sie moje dziecięce problemy i rozterki, kłótnie o głópoty z koleżankami, przekomarzanie z bratem i zatapiam się w lekturę coraz bardziej i bardziej, tak jakbym powracała na ten krótki czas w moje rodzinne strony, do dawnych znajomych i do zupełnie innego świata dziecięcych przeżyć i wyobrażeń.

Linka Odpowiedz

Użytkownik: Nieprzenikniona 22.03.2008 18:30 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

"Nazywam się Lisa. Jestem dziewczynką, to chyba od razu widać z imienia. Mam siedem lat i wkrótce skończę osiem"*

Pamiętam, że gdy przeczytałam powyższe słowa, bardzo mi się spodobała cała książka! :)
Odniosłam wtedy wrażenie, że lektura jest swobodna, sympatyczna i ciekawa.
Przygody bohaterów bawiły mnie i śmieszyły.
Oceniam na 5 :)

Linka Odpowiedz

Użytkownik: CzaRuś 13.03.2009 21:26 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

Także czytam, pretekstu dostarcza moja 4 letnia córka. Jeśli chcecie więcej to historie o Emilu to podobny klimat. Z innych autorów równie czarująca choć ciut bardziej dorosła ale za to bardziej opasła jest "Uśmiechnięta Dolina" Stefana Żary. Przeczytałem ją jako nastolatek chyba ze trzy razy. Zamiast raków łowią żaby, są sianokosy i kąpiele w strumykach, wakacje i Boże Narodzenie w górskiej dolinie z początku XX wieku. Beztroski trochę mniej ale ciepło to samo.

Linka Odpowiedz

Użytkownik: hello_kitty 18.10.2009 20:11 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

Kiedy byłam mała czytałam tę książkę raz po raz. Mam do niej ogromny sentyment. Jest po prostu... kochana :)

Linka Odpowiedz

Użytkownik: chiocciola 08.06.2011 13:42 napisał(a):
Odpowiedź na: Kiedy byłam mała czytałam... | hello_kitty

To moja ulubiona książka z dzieciństwa. Pamiętam, jak po raz pierwszy czytałam ją z zapartym tchem na wakacjach nad morzem, po skończeniu I lub II klasy podstawówki. Do dzisiaj mam ten egzemplarz; jest bardzo zniszczony.

Linka Odpowiedz

Użytkownik: Hatszepsut 01.07.2011 01:29 napisał(a):
Odpowiedź na: "Nazywam się Lisa. Jestem... | Magda_lena16

Mam do tej książki szczególny sentyment, ponieważ dzięki niej zostałam tzw. molem książkowym. Żadna książka nie była w stanie przekonać mnie do siebie aż do "Dzieci...", które przeczytałam w 3 kl. trzy razy pod rząd. Kocham tę książkę! Zawdzięczam jej rozwój intelektualny, miłość do książek, języka polskiego i Skandynawii. Obowiązkowa lektura dla każdego dziecka!

Linka Odpowiedz

Dodaj komentarz

Patronaty Biblionetki

Zobacz wszystkie »

Biblionetka potrzebuje opiekunów

0 300

Sprawdź jak możesz pomóc

Recenzje

Użytkownicy polecają:

Dodany: 20.01.2024 09:11

Autor: zielkowiak

ADHD i wielka nauka, Humboldt w pełnej krasie

Humboldt – to dopiero był gość! Gdyby zaproponował mi udział w jednej ze swoich wypraw, rzuciłabym wszystko i pojechała. To temu człowiekowi zawdzi (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 14.01.2024 08:08

Autor: dot59

Pomiędzy mieszkaniową sielanką a mieszkaniową beznadzieją

Ależ to była lektura! I nie dlatego tak mówię, że na punkcie literatury z PRL w tytule mam lekkiego bzika (a mam go, bo stwierdziwszy, że pokaźna częś (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 28.11.2023 15:10

Autor: dot59

A w Krakowie wielka woda

Generalnie ani kryminał retro, ani kryminał cokolwiek humorystyczny nie wzbudzają we mnie automatycznej chęci natychmiastowego przeczytania, a jeśli s (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 02.12.2023 11:17

Autor: Marylek

Dawidku, gdzie jesteś?

Oniryczna, na wpół bajkowa opowieść o fascynacjach i strachach dzieciństwa, o tym, jak zostają z nami na całe życie, kształtują postrzeganie świata i (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 09.11.2023 08:52

Autor: dot59

Opowiedziane po latach

„Nikt nie woła” to powieść, której w PRL nie sposób było przeczytać, bo przecież nie drukowano literatury, w której dałoby się znaleźć cokolwiek rzuca (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Redakcja poleca:

Dodany: 14.04.2024 21:41

Autor: Marylek

O ulotności dobrej reputacji i dlaczego to nie jest ważne

„Srebrzysko” określa autor w podtytule „powieścią dla dorosłych”. Jak dorosłym trzeba być, żeby wyrzec się buntu, zdecydować się nadstawić przysłowiow (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 02.04.2024 21:51

Autor: fugare

Primadonna i terroryści

Fantastyka naukowa to nie był nigdy mój ulubiony gatunek literacki, filmowy zresztą też nie, ale bardzo dobrze przechowałam, a nawet pielęgnuję pewne (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 23.03.2024 09:19

Autor: Meszuge

Narodziny czerwonego kata

Ze względu na ogromną liczbę przypisów i cytowanych materiałów źródłowych jest to najprawdopodobniej najbardziej rzetelna biografia Feliksa Dzierżyńsk (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 09.03.2024 20:02

Autor: jolietjakeblues

Szlomo

Jesteśmy pokoleniem poszukiwaczy, my, obecni pięćdziesięciolatkowie, z których wielu miało to szczęście, że dzięki odwadze, inteligencji, talentowi sw (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »

Dodany: 03.03.2024 09:31

Autor: Meszuge

Ja już nie chcę do Ameryki

Breece D'J Pancake, a właściwie Breece Dexter John Pancake (pancake – naleśnik; dziwaczny zapis imienia był wynikiem błędu w The Atlantic Monthly, gdz (...)

Zobacz więcej

Zobacz wszystkie »