To powieść osadzona w zupełnie innym świecie: wiktoriańska Anglia, całkowicie inna funkcja pełniona w społeczeństwie przez kobiety, a do tego dosyć przewidywalna - nie ma mowy, żeby opowieść o ubogiej nauczycielce, która z czasem zdobywa mądrość życiową, starając się iść i za głosem serca, i rozumu, skończyła się inaczej. A jednak, błyskotliwa narracja i właśnie to, że książka ta nie mówi o sprawach niesamowitych, ale całkiem zwyczajnych i znanych każdemu, czyni ją bardzo przystępną i sprawia, że czyta się ją bardzo szybko. Poza tym, powieść ta przekomicznie obnaża kompleksy i stosunki społeczne w epoce wiktoriańskiej. Książka nie dla każdego - bo na pewno nie dostarcza adrenaliny i nie powoduje gęsiej skórki, ale tym, którzy szukają nie tylko ostrych wrażeń - polecam.