Wszystko dzieje się w świecie o nieznanych koordynatach, zwanym BALDUR, podobnym do nieco bardziej rozwiniętej technologicznie Ziemi. Znudzony posiadaniem wielu egzotycznych zwierzaków Simon Kress, mieszkający w podupadłym dworze na odludziu, postanawia poszukać urozmaicenia do swej kolekcji żywych stworzeń. Sokół padlinożerca na opuszczonej dzwonnicy, pełzacz przemykający się po zagrodzie w poszukiwaniu pożywienia, piranie w akwarium - nieco się znudziły właścicielowi. Kress udaje się do ASGARDU - największego miasta planety. Wiele tam sklepów z pociesznymi zwierzakami. Simon odwiedza jeden z nich, o egzotycznie brzmiącej reklamie. Nazywa się Wo&Shade. Jala Wo proponuje mu kilka ciekawych okazów, ale cyniczny i znudzony Simon poszukuje czegoś, czego do tej pory nie spotkał. Takim wyzwaniem dla jego kreatywności stają się piaseczniki - inteligentne stworzenia, które potrafią modlić się do swojego właściciela i budować jego podobizny. Piaseczniki w swoim pierwszym stadium rozwoju mają kształt owadzi, twardy egzoszkielet, i budują struktury społeczne nieco zbliżone do właściwych termitom czy mrówkom. Mają w przyszłości walczyć, zawierać pakty, sojusze... i mają się przeobrazić w sposób nieprzewidywalny...

Historia jest alegorią wielu przywar ludzkich - niecierpliwości, zawiści, niezdrowej żądzy rywalizacji. Simon - to ikona cynika, niespokojnego ducha, okrutnika. A piaseczniki są narzędziem sprawiedliwości. I naturalną zapłatą za popełnione czyny, przerażającą odmianą losu dla człowieka, który zabawiał się kosztem kolejnej rzeczy będącej dla niego ciekawostką i zaspokojeniem niezdrowej żądzy.

Piaseczniki - to oblicze sprawiedliwości, która powinna dosięgnąć wielu... To opowieść wciągająca, barwna, żywa, obrazowa. Posiada elementy horroru, mistyki i fantastyki. I niesie ważne przesłanie - warto nad nią nieco pomyśleć.

Mogę ten utwór polecić wszystkim czytelnikom - zalicza się do "wyższej półki" mimo nieskomplikowanego języka, akcji, przesłania.

I ta głębia... Można by w szkole takie lektury czytać...