Muszę przyznać, iż sama byłam taką "Weroniką", dziewczyną zagubioną, przygnębioną i zdesperowaną. Szukałam najłatwiejszego wyjścia - samobójstwa. Na szczęście, złe czasy minęły. Po przeczytaniu tej książki inaczej spojrzałam na świat.

Uwielbiam wszystkie książki tego autora, ale ta - na równi z "Alchemikiem" wywarła na mnie ogromne wrażenie. "Weronika..." uczy dostrzegać to, co jest najważniejsze. Każdy z nas ciągle gdzieś biegnie, na nic nie ma czasu,
a przyjemności i radość z drobiazgów to rzadkość. Powinniśmy codziennie komuś powiedzieć jak bardzo go kochamy, korzystać z życia w pełni i nie odkładać nic na "kiedyś". Do takiego spojrzenia na świat zmusza ta powieść, a przy tym jest intrygująca i przyjemna. Polecam każdemu.