Anatolij Pristawkin, ur. w 1931 r., pisze najczęściej książki zawierające rys własnej biografii, zwłaszcza lat dzieciństwa. Przypadły one na okres wojny, autor spędził je o głodzie i chłodzie w podmoskiewskim domu dziecka, ewakuowanym następnie na Kaukaz, na tereny Autonomicznej Republiki Czeczeńsko-Inguskiej, brutalnie spacyfikowanej z rozkazu Stalina na podstawie oskarżeń miejscowej ludności o kolaborację z Niemcami.

Książka "Nocowała ongi chmurka złota" rozgrywa się właśnie w owym czasie i miejscu, a jej bohaterami są dwaj jedenastoletni chłopcy, bracia bliźniacy, którzy na swych dziecięcych barkach dźwigają cały koszmar wojennych losów, spotęgowany grozą przebywania pośród dzikich gór Kaukazu, gdzie ukryli się nieliczni pozostali tubylcy, bestialsko mordujący w krwawym odwecie napływową ludność, co prowadzi do wielu dramatycznych konfliktów i tragedii zrodzonych z własnej nienawiści. Powieść odkrywa przed czytelnikiem nowy aspekt dramatu tamtych czasów, w dodatku widziany oczyma dziecka. Jest to obraz wstrząsający, krzywda rodzi nienawiść i chęć zemsty, te zaś prowadzą do zbrodni i nieuniknionego rozlewu krwi.


[tekst z obwoluty]

[PIW, 1990]


---
Warto. Polecam wszystkim wrażliwym... i nie tylko.