"Domofon" to powieść Zygmunta Miłoszewskiego, która ukazała się w 2014 r. w wydaniu kieszonkowym. Forma ta, zarezerwowana zazwyczaj dla literatury popularnej, nie jest bez znaczenia. Utwór, który chcę zrecenzować, reprezentuje bowiem gatunek jak najbardziej popularny i zarazem niezbyt wysoko ceniony przez krytykę, a mianowicie horror. Jak ogólnie wiadomo, jest to specyficzna odmiana fantastyki, mająca wywołać u odbiorcy grozę i niepokój. W Polsce poczytnością cieszą się zwłaszcza horrory amerykańskie, brakuje natomiast rodzimych twórców tego typu literatury. Z tego względu dzieło Miłoszewskiego może budzić zainteresowanie jako zjawisko odrębne, próba przecierania nowych szlaków w polskiej twórczości popularnej.

Akcja "Domofonu" rozgrywa się na warszawskim Bródnie. Pomysł napisania powieści narodził się podczas pobytu autora w tej części stolicy. Gdy Miłoszewski wraz z bratem jechał windą na najwyższe piętro pewnego mrówkowca, zaczął wymyślać najróżniejsze dantejskie sceny, które mogłyby się rozgrywać w podobnym otoczeniu. Jego dociekania miały charakter żartobliwy, jednak zaowocowały powstaniem horroru, w którym o humor trudno – a jeśli już, to jest to humor specyficzny, zawsze balansujący na granicy grozy.

Historia rozpoczyna się, gdy młoda para małżeńska kupuje mieszkanie w warszawskim bloku z wielkiej płyty. Wkrótce wieżowiec staje się miejscem przedziwnych, niewytłumaczalnych zjawisk. Młody człowiek podczas jazdy windą w zupełnie dosłowny sposób traci głowę; wcześniej dochodzi do serii nieuzasadnionych samobójstw. Równocześnie mieszkańców bloku zaczynają dręczyć koszmary, a raczej wizje, odnoszące się do ich najskrytszych lęków. Sytuację pogarsza fakt, że z wieżowca nie można się wydostać: niewidzialna granica sprawia, że lokatorzy nie mogą przekroczyć progu domu. Narasta atmosfera klaustrofobii i grozy. Komu z trójki głównych bohaterów uda się rozwiązać zagadkę nawiedzonego miejsca? Czy istnieje racjonalne uzasadnienie wszystkich niezwykłych zdarzeń? Kto jeszcze padnie ofiarą tajemniczego zła, czającego się w piwnicach warszawskiego wieżowca? Chęć znalezienia odpowiedzi na te pytania sprawia, że od powieści Miłoszewskiego nie sposób się oderwać, "Domofon" trzyma bowiem w napięciu aż do zaskakującego finału.