Pretekstem do napisania tej książki była 400. rocznica śmierci Williama Szekspira i ogłoszony rok 2016 rokiem Szekspira. Wiadomo, Szekspir najlepszym scenarzystą wszechczasów. Ileż filmów i sztuk teatralnych powstało na bazie i w oparciu o jego genialne dramaty. Literatura wykorzystuje wątki i motywy szekspirowskie bez ustanku. Pomysł więc by zaproponować współczesnym autorom napisanie powieści opowiadające dzieła wielkiego klasyka na nowo, nie był niczym oryginalnym.

Anne Tyler zaproponowano opowiedzenie na nowo "Poskromienie złośnicy". Autorka umiejscowiła akcję powieści współcześnie, w Ameryce. Bohaterka jest córką naukowca. Ojciec chce ją wydać za swojego współpracownika, imigranta z Europy Wschodniej.
Powiem krótko. Książka - czytadło. Oryginałowi nie dorasta do pięt. Napisana po nic. Nie znam innych książek tej autorki, więc nie wiem, czy mogła postarać się bardziej. Przeczytałam z ciekawości, jak można potraktować wielkiego Williama Szekspira. Można i tak. Smutne.


Poskromienie złośnicy: Dziewczyna jak ocet (Tyler Anne)