Rec. Robert Ciombor
Ocena: 5/6


Droga, asfalt, kamienie, beton, żwir, piach i samochody. Czy można o tym napisać książkę? Z pewnością można, szczególnie jeśli ma ona dotyczyć Stanów Zjednoczonych. Niekończące się tereny, rozległe przestrzenie i tysiące mil drogi. Na szczęście Droga 66 jest książką o czymś zupełnie innym. Ma w sobie duszę, a tą duszą są ludzie, których autorka wprowadza w miejsce trasy przecinającej ponad połowę Ameryki. Ludzie, którzy przy tej drodze mieszkają, którzy się z niej utrzymują, którzy dla niej poświęcili całe swoje życie. Plejada osób, o których pewnie nigdy byśmy nie usłyszeli. Czasami ekscentrycy, czasami dziwacy, a w większości zwykli, prości ludzie stanowiący o charakterze tego niemałego skrawka Ameryki.

Dla wyjaśnienia, Droga 66 to międzystanowa trasa w USA łącząca Chicago i Los Angeles, wiodąca przez 8 stanów, obecnie będąca już tylko drogą historyczną, zastąpiona nowoczesną autostradą. Stwierdzenie, że zastąpiona została nowoczesną autostradą wyjaśnia dogłębnie jej charakter. Oficjalnie jest już tylko historyczną trasą, turystyczną atrakcją, ale w sercach wielu ludzi jest drogą kultową, "drogą-matką", o której powstają piosenki, książki i filmy. Wystarczy choćby wspomnieć animowany film Auta, który nawiązuje do legendy Drogi 66. I tak właśnie, jak w tym filmie, trafiamy w reportażu Doroty Warakomskiej do miejsc leżących na uboczu, gdzie mieszkają ludzie, których historię warto poznać, a którzy niejednokrotnie byli pierwowzorami charakterów ekranowych aut.

Droga 66 to reportaż. Reportaż, którego celem jest pokazanie codziennego oblicza Ameryki. Autorka zabiera nas w wielogodzinną podróż. Zaczynamy na historycznej trasie, ale często zbaczamy, aby spotkać ciekawych ludzi. Zatrzymujemy się na krótko, towarzyszymy Dorocie Warakomskiej w jej spotkaniach i rozmowach, aby rankiem wyruszyć dalej. Mijają kolejne kilometry, zmienia się krajobraz. Opuszczamy miasta, w których namacalny jest duch Abrahama Lincolna, aby minąć rozentuzjazmowane tłumy śledzące mecz baseballu. Wjeżdżamy w krainy Indian, przenosimy się na rodeo, trafiamy do cmentarnego kina, odwiedzamy namiotowe więzienie. Przemierzamy bezkresne obszary Wielkiego Kanionu i niekończące się pustynie, zatrzymując się od czasu do czasu w małych, zapomnianych miasteczkach. Dzień za dniem, godzina za godziną pozostawiamy za sobą tysiące mil zamieniając je w niezliczone historie i opowieści, którymi dzielą się z nami spotykani na Drodze 66 ludzie. Dzięki Dorocie Warakomskiej, która z pasją przekazuje w książce swoje wrażenia, spostrzeżenia i odczucia, która wychwytuje to, co najistotniejsze w codziennym życiu prostych ludzi, nie nudzimy się. Na pozór monotonna podroż staje się źródłem ciekawej wiedzy o historii, kulturze i tradycjach oraz kreuje obraz mniej znanej Ameryki.

Reporterka chce pokazać czytelnikowi rożne oblicza Stanów Zjednoczonych. Nie sposób wymienić wszystkich ludzi, jakich wraz z nią spotykamy, ale większość z nich zapada w pamięć. Weteranka wojny w Iraku, ekscentryczny miliarder, bezwzględny szef więzienia, wiejskie rednecki, właściciele barów i hoteli. Mieszanka charakterów, odrobina kiczu, dziwactwo, pasja, entuzjazm i niezłomna radość z życia. Przez taką Amerykę podróżujemy i takich ludzi wraz z autorką poznajemy.

Droga 66 wydana jest nie tylko w formie książkowej, ale także jako audiobook. Co najważniejsze, czytana jest ona przez samą autorkę. Słuchając słów Doroty Warakomskiej jesteśmy jeszcze bliżej Drogi 66 tak, jakbyśmy razem z nią siedzieli w samochodzie, mijali eleganckie korwety i wpatrywali się w odległy punkt, do którego zdążamy. Wrażenie potęguje się, jeśli sami podróżujemy w trakcie słuchania książki, jeśli także jesteśmy na bezdrożach, jeśli wokół nas tylko pola i drzewa, a za nami małe, zapomniane miasteczko.