Jedenaście ciekawych opowiadań znakomitych, znanych i mniej znanych polskich autorów. Sądząc po okładce, można się spodziewać strasznych historyjek, ale tematyka opowiadań jest różnorodna.

"Złote popołudnie" - Andrzej Sapkowski: Autor okropnie wręcz znany, mało go czytałem, ale to opowiadanie podoba mi się całkowicie. Jest to odmienna wersja historii Alicji w Krainie Czarów, opowiedziana przez kota, jednego z bohaterów znanej bajki.
"Gotyk" - Dukaj: Na początku miałem ochotę otrzeć ręce. Dla miłośników nekromancji i innych obrzydliwości.
"Zielone pola Avalonu" - Kucharski: Przyjemne. O kobiecie, nad którą znęca się mąż. Jest mu całkowicie podporządkowana. Małżonek wyjeżdża służbowo na kilka dni, i bohaterka zostaje sama. Postać z tajemniczej figurki, która trafia do niej w wyniku pomyłki poczty, zaczyna się pojawiać w jej snach, i dodaje jej sił do buntu.
"Siostra czasu" - Lasoń-Kochańska: Nieco dziwny tekst.
"Opowieść wigilijna" - Pacyński: O dziewczynie, która spotyka świętego Mikołaja i wcale nie ma z tej przyczyny powodu do radości. Świetne.
"Piękna i bestia" - Piekara: O człowieku, który podróżuje między światami i zabija określone kobiety. Ciekawe.
"Kostucha" - Pilipiuk: Jedno z opowiadań o Jakubie Wędrowyczu, tym razem przychodzi po niego śmierć. Szalenie zabawne.
"Gdzie diebeł mówi dobranoc" - Rzymowski: Podczas mszy ksiądz w niewielkim miasteczku przybija się do ołtarza, a potem następują jeszcze straszniejsze wydarzenia, które wydają się mieć związek z obcym przybyłym nieco wcześniej. Świetne.
"Twarz na każdą okazję" - Studniarek: Dobry pomysł. Chyba najbardziej przerażające w całym zbiorku.
"Czarownice" - Ziemiański: Pewnego człowieka prześladuje okrutny pech. Ale jest na to rada, musi się ożenić z prawdziwą czarownicą. Wspaniałe.
"Akwizytor" - Ziemkiewicz: Dziennikarz Rafał Aleksandrowicz miesza się przypadkiem w iście szatańską aferę.

Ogólnie zbiór wart przeczytania.